De ijskappen op Groenland en West-Antarctica smelten ongeveer twee keer zo langzaam als wetenschappers dachten. Dat blijkt uit onderzoek van de TU Delft, het Jet Propulsion Laboratory en SRON. Het inschattingsfoutje werd veroorzaakt doordat onderzoekers de glacial isostatic adjustment onderschatten. Tja, dat kan gebeuren.
Sinds 2002 brengen onderzoekers het smelten van de ijskappen met behulp van twee GRACE-satellieten in beeld. Deze satellieten houden de veranderingen in het zwaartekrachtveld op aarde in de gaten. Die veranderingen hebben veel te maken met de verdeling van de massa (onder meer water en ijs) op onze wereldbol. Wanneer ijs smelt en in zee terecht komt, verandert het zwaartekrachtveld namelijk.
Schatting
Vanuit dat principe berekenen wetenschappers dat de Groenlandse ijskap elk jaar 230.000 miljard kilo ijs verliest. Hierdoor stijgt de zeespiegel wereldwijd met ongeveer 0.75 millimeter per jaar. West-Antarctica verloor volgens de schattingen 132.000 miljard kilo per jaar.
IJstijd
Het blijkt een grove inschattingsfout te zijn. De wetenschappers hebben namelijk onvoldoende rekening gehouden met de zogenaamde glacial isostatic adjustment. Deze ingewikkelde term staat voor het feit dat de aarde door toedoen van de laatste IJstijd nog steeds opveert. Toen deze IJstijd ten einde kwam, verdwenen veel grote ijskappen. Daardoor komt het land omhoog, want er drukt minder massa op. Het is belangrijk die ontwikkeling in de berekeningen mee te nemen, want het verandert de verdeling van de massa en dus het zwaartekrachtveld.
Gevolgen
De wetenschappers van de TU Delft hebben samen met hun compagnons nu de benodigde correcties doorgevoerd. Ze combineerden de gegevens van de GRACE-satellieten met GPS-metingen en oceaanbodemdruk-data. “De correcties voor de deformaties van de aardkorst, hebben behoorlijke gevolgen voor de geschatte hoeveelheid ijs die jaarlijks smelt,” weet onderzoeker Bert Vermeersen.
“We concluderen dat het smelten van de ijskappen op Groenland en West-Antarctica ongeveer twee maal zo langzaam gaat, als eerst werd gedacht.” Vanzelfsprekend stijgt de zeespiegel in deze berekeningen ook minder hard.
