Als je je ogen een beetje dichtknijpt, zou je bijna geloven dat de dino nog leeft en een dutje aan het doen is.
Eerder dit jaar gaf het Royal Tyrrell Museum al enkele foto’s van de dinosaurus vrij, maar nu hebben onderzoekers er een paper over volgeschreven. En mogen we ons verheugen in nog meer beeldmateriaal van wat onderzoekers “de Mona Lisa onder de dinosaurussen” noemen.
Indrukwekkend
Het draait allemaal om een 110 miljoen jaar oude Borealopelta markmitchelli die in Alberta (Canada) is teruggevonden. Het 5,5 meter lange beest is ondanks zijn hoge leeftijd fantastisch bewaard gebleven. De dino heeft niet alleen nog steeds de vorm die deze 110 miljoen jaar geleden had: zelfs zijn geschubde huid is perfect bewaard gebleven. En dat is tamelijk indrukwekkend. “Het resultaat is dat het dier er nog bijna net zo uitziet als aan het begin van het Krijt het geval was,” vertelt onderzoeker Caleb Brown. “Je hoeft niet veel verbeeldingskracht te gebruiken om het dier te reconstrueren: als je je ogen een beetje dichtknijpt, zou je bijna geloven dat hij slaapt. De dinosaurus gaat de geschiedenis in als één van de mooiste en best bewaarde dinosaurussen: de Mona Lisa onder de dino’s.”
Mijn
Die Mona Lisa werd in 2011 teruggevonden in een mijn. Onderzoekers zijn meer dan 7000 uur bezig geweest om de stenen waarin de resten van het dier gevangen zaten, te verwijderen. Maar het resultaat mag er zijn.
Nader onderzoek naar de dinosaurus wijst uit dat deze behoort tot een soort die ons tot voor kort niet bekend was. Ook konden de onderzoekers geen geslacht vinden waarin deze dino kon worden thuisgebracht. En dus werd er eentje aangemaakt: Borealopelta.
Vijanden
Onderzoek wijst verder uit dat de gepantserde dino – die meer dan 1300 kilo woog – een buik had die aanzienlijk lichter van kleur was dan zijn rug. Een camouflagetechniek, zo stellen de onderzoekers. De donker-naar-licht-gradiënt van rug naar buik gaat de licht-naar-donker-gradiënt die door licht wordt veroorzaakt, tegen, waardoor het lijf platter lijkt en minder opvallend is. Het suggereert dat B. markmitchelli serieuze vijanden had. Mogelijk waren dat vleesetende dinosaurussen. Dat zij zelfs een bedreiging vormden voor een grote, zware gepantserde dino als B. markmitchelli vertelt misschien nog wel meer over de roofdino’s dan over B. markmitchelli zelf.
Onderzoekers zijn ondanks hun publicatie in het blad Current Biology nog niet klaar met de ‘Mona Lisa der dino’s’. Zo wordt er op dit moment nog nader onderzoek gedaan naar het pantser van de dinosaurus. Ook proberen onderzoekers uit te vogelen hoe de laatste maaltijd van de dinosaurus eruitzag.
