Wetenschappers hebben een manier gevonden om nutteloos houtafval om te toveren tot een heel nuttig groen product.
U ziet ze vast wel eens liggen tijdens een wandeling in het bos: stapels houtafval. Vaak worden ze verbrand of achtergelaten om weg te rotten. Professor Daniel Schwartz heeft samen met zijn studenten een deken ontwikkeld die dit afval toch nog nuttig maakt. De deken maakt gebruikt van een welbekende, eeuwenoude techniek genaamd pyrolyse. “Dit is een proces waarbij het hout wordt verhit naar een temperatuur vanaf ongeveer 300 graden Celsius zonder dat er zuurstof bij kan komen,” vertelt Schwartz in een interview aan Scientias. “Onder deze omstandigheden, verandert het hout in houtskool. Pyrolyse werd 2000 jaar geleden al gebruikt in de Amazone om een vruchtbare bodem te creëren genaamd Terra preta.” Omdat de deken hoge temperaturen moet verdragen, is het gemaakt van een door de onderzoekers ontwikkeld hitte-bestendig gelamelleerd product. De hoeveelheid zuurstof die de deken tot de houtstapel toelaat, kan zo geregeld worden.
Technologieën
Schwartz en zijn studenten kwamen op het idee tijdens een samenwerking met indianengemeenschappen in de Pacific Northwest, een regio in het noord-westen van Noord-Amerika. “Wij kwamen er achter dat het meeste biomassa-afval, afkomstig van het herstellen van bossen, ecologisch herstelwerk en het verzamelen van hout, op stapels wordt gegooid en vervolgens wordt verbrand. Er was simpelweg geen economisch alternatief,” zegt Schwartz. “We analyseerden een aantal technologische oplossingen voor het omzetten van biomassa, maar werden uiteindelijk niet erg optimistisch van deze ‘high tech’. Daarom gingen we zelf aan de slag met het ontwikkelen van zo’n technologie.” Schwartz en zijn team stelden voordat zij begonnen met brainstormen een aantal eisen. Zo moest het product makkelijk in gebruik zijn, zodat degenen die het hout verbranden het kunnen bedienen. Maar ook goedkoop, economisch en klein.
Milieuvriendelijk
De techniek heeft volgens Schwartz een hoop potentie om ingezet te worden voor een goed milieu, gebaseerd op de levenscyclusanalyse. Dit is een methode om de totale milieubelasting van een product gedurende de hele levenscyclus te bepalen, dat wil zeggen: winning van de benodigde grondstoffen, productie, transport, gebruik en afvalverwerking. “Maar zoals alle technologie die de menselijke productiviteit verbetert terwijl er winst wordt gemaakt van natuurlijke bronnen, moet er wel op gelet worden dat de techniek niet op een ongewilde of schadelijke manier wordt gebruikt. Het zou namelijk kunnen dat deze nieuwe technologie de productiviteit en de winstcapaciteit van ontbossing stimuleert. Aan de positieve zijde, we hebben strategieën om er voor te zorgen dat het uitstootprofiel (CO2, CO, roet en koolwaterstof) van ons proces beter is dan het verbranden van houtafval op de traditionele manier. Daarnaast kan de houtskool die overblijft na het verbranden met behulp van de deken koolstof omzetten in compost. En deze compost kan gebruikt worden om grond vruchtbaarder te maken, waardoor het gebruik van mest en water vermindert.”
Schwartz heeft al een hoop positieve reacties gehad van mensen die de deken willen gebruiken of testen. De meeste van hen bevinden zich in droge bosgebieden waar ze het zat zijn om een natuurlijke bron als hout te verspillen. Zij zien de deken wel zitten, aangezien ze hiermee het kapafval in iets kunnen veranderen dat meteen terug het land op kan. “We zijn nu bezig met het verbeteren van de techniek. Zo willen we kijken of de deken in de toekomst nog grotere stapels kan verbranden en of we de uitstoot kunnen verminderen.”
