De meeste mensen kunnen zich niet veel herinneren van voor hun derde levensjaar. Maar wanneer raken we die herinneringen nu precies kwijt? Wetenschappers zijn eruit. Ze ontdekten dat die herinneringen vanaf ons zevende levensjaar beginnen te vervagen.
De onderzoekers verzamelden 83 kinderen van drie jaar. De ouders van de kinderen kregen de opdracht om de kinderen te vragen naar gebeurtenissen die ze de afgelopen maanden hadden meegemaakt. Denk aan een verjaardagsfeestje of een bezoekje aan de dierentuin. “We vroegen de ouders om net zo tegen hun kinderen te praten als ze normaal deden,” vertelt onderzoeker Patricia Bauer.
De resultaten
Vervolgens verdeelden de onderzoekers de groep kinderen in vijf groepen. En elke groep kinderen werd nog één keer naar het lab gehaald om herinneringen uit hun derde levensjaar op te halen. En wel wanneer de kinderen vijf, zes, zeven, acht of negen jaar oud waren. De kinderen die tussen de vijf en zeven jaar oud waren bleken in staat om 63 tot 72 procent van de gebeurtenissen op te halen. De kinderen die acht en negen jaar oud waren, konden zich nog maar 35 procent van de gebeurtenissen herinneren. “Een verrassende ontdekking was dat hoewel de vijf- en zesjarigen zich een groter percentage gebeurtenissen konden herinneren, hun verhalen over die gebeurtenissen minder compleet waren. De oudere kinderen herinnerden zich minder gebeurtenissen, maar de gebeurtenissen die ze zich nog konden herinneren waren gedetailleerder.”
Ouder kind
Maar waarom hebben oudere kinderen gedetailleerdere herinneringen? Mogelijk is dat te verklaren doordat de herinneringen die langer blijven hangen gepaard gaan met meer details. Ook het feit dat de taalvaardigheden van kinderen verbeteren en ze in staat stellen om de herinnering beter uit te werken en steviger in hun brein te verankeren, kan een rol spelen.
Nader onderzoek
Nu bewezen is dat kinderen rond hun zevende herinneringen van voor hun derde beginnen kwijt te raken, zijn de onderzoekers nog lang niet klaar met het kinderbrein. Ze willen graag nog achterhalen wanneer de kinderen een volwassen geheugensysteem ontwikkelen.
Dat we ons maar weinig kunnen herinneren van voor ons derde levensjaar is al heel lang bekend. Sigmund Freund sprak al over ‘infantiele amnesie’. Hij stelde bovendien dat mensen hun vroegste herinneringen onderdrukten, omdat ze seksueel gezien ongepast van aard waren. Tegenwoordig weten we wel beter. Kinderen gebruiken hun geheugen om een taal te leren en de wereld om hen heen te leren kennen. Maar ze missen de neurale architectuur die nodig is om complexere herinneringen te vormen en in stand te houden.
