‘Kleine Kuipergordelobjecten zijn verrassend zeldzaam’

Dat suggereert een telling van het aantal kleine kraters op Pluto’s maantje Charon.

In juli 2015 scheerde New Horizons rakelings langs Pluto. Het leverde een schat aan informatie op die New Horizons in de 16 maanden na de scheervlucht geleidelijk aan naar de aarde heeft gestuurd. Nog steeds zijn onderzoekers bezig om deze informatie te analyseren en te duiden. In een nieuwe studie komen de onderzoekers met nieuwe bevindingen op de proppen. Na zich nog eens over de data gebogen te hebben, stellen ze namelijk dat er in de Kuipergordel maar bar weinig kleine objecten huizen.

Wat is de Kuipergordel?
NASA beschrijft het gebied als “een donut-vormige regio gevuld met ijzige hemellichamen die zich voorbij de baan van Neptunus bevindt”. Net als de dichterbij gelegen planetoïdengordel is de Kuipergordel gevuld met restantjes: puin dat is overgebleven na de vorming van het zonnestelsel. De Kuipergordel is behoorlijk omvangrijk: naar schatting herbergt deze honderdduizenden ijzige hemellichamen die groter zijn dan 100 kilometer en zijn er daarnaast een slordige miljard kometen te vinden. De Kuipergordel begint op zo’n 30 AU afstand van de zon en is zo’n 20 AU breed.

Charon
Het bewijs hiervoor komt van foto’s die New Horizons maakte van de dwergplaneet Pluto en zijn maantje Charon. Beide bevinden ze zich in de Kuipergordel. Op de foto’s werd zichtbaar dat het oppervlak van Charon weinig kleine kraters heeft. Kraters op planeten en manen registreren het aantal botsingen dat ze hebben ondergaan en geven hints over de geschiedenis van het betreffende object en zijn plaats in het zonnestelsel. En dat Charon maar weinig kleine kraters bezit, betekent dat het maantje niet vaak in botsing is gekomen met kleine objecten die tussen de 91 meter tot 1,6 kilometer groot zijn.

Op het maantje Charon komen veel minder kleine kraters voor dan onderzoekers hadden gedacht. Afbeelding: NASA/JHUAPL/LORRI/SwRI

Implicaties
De ontdekking heeft volgens de onderzoekers grote implicaties. Zo onthult het belangrijke details over kuipergordelobjecten die we van de aarde niet kunnen waarnemen. “Kleinere Kuipergordelobjecten zijn veel te klein om met telescopen op zo’n enorme afstand te kunnen zien,” legt hoofdauteur Kelsi Singer uit. “Dat New Horizons door de Kuipergordel is gevlogen om deze data te verzamelen was essentieel om meer te weten te komen over zowel de grote, als de kleine hemellichamen in de Kuipergordel.”

Astronomen denken dat ons zonnestelsel zo’n 4,6 miljard jaar geleden is gevormd uit een enorme moleculaire wolk, toen een klein deel ervan onder invloed van zwaartekracht instortte. Vervolgens ontstonden planeten en sterren door accretie; het proces waarbij materie samentrekt. Verschillende modellen beweren verschillende populaties en locaties van objecten in het zonnestelsel. “Het verrassende tekort aan kleine kuipergordelobjecten verandert ons beeld van de Kuipergordel en toont aan dat de formatie of evolutie – of beide – anders was dan die van de Planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter,” zegt Singer. “Misschien heeft de Planetoïdegordel meer kleine hemellichamen dan de Kuipergordel, omdat er daar meer botsingen zijn geweest die grotere objecten opbraken in kleinere stukjes.”

Bronmateriaal

"SwRI-Led New Horizons Research Indicates Small Objects Are Surprisingly Rare In The Kuiper Belt" - Southwest Research Institute

Afbeelding bovenaan dit artikel: NASA / Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory / Southwest Research Institute (via WikimediaCommons)

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd