Er is niets nieuws onder de zon. Dat is wel zo’n beetje de conclusie die we kunnen trekken uit het onderzoek van een internationaal team van wetenschappers. Ze reconstrueerden de klimaatzones die in het Ordovicium (zo’n 460 tot 455 miljoen jaar geleden) voorkwamen. En wat blijkt: deze zijn vergelijkbaar met het klimaat dat we anno 2010 kennen.
“Wetenschappers denken dat de oude wereld in meerdere aspecten heel sterk van de onze verschilde,” merken de onderzoekers op. Zo denken veel wetenschappers dat de hoeveelheid koolstofdioxide jaren geleden veel hoger was. “Meer dan twintig keer zo hoog dan nu het geval is. Maar het is moeilijk om de hoeveelheid koolstofdioxide accuraat uit oude gesteenten af te leiden. Bovendien was bekend dat er sprake was van een paradox (in die redenering, red.). In het late Ordovicium was kort sprake van ijswerking. Dat is moeilijk voor te stellen in een wereld met veel broeikasgassen.”
Chitinozoa
De wetenschappers besloten dan ook uit te zoeken hoe het precies zat. Ze bestudeerden de verspreiding van veelvoorkomende, maar mysterieuze fossielen genaamd chitinozoa. Dit zijn waarschijnlijk eierschalen van uitgestorven plankton. De wetenschappers bekeken vooral hoe en waar deze fossielen voor en tijdens het ontstaan van het ijs in het Ordovicium voorkwamen. Aan de hand daarvan konden ze ook achterhalen hoe het klimaat er in de verschillende delen van de wereld uitzag. Ze ontdekten een patroon waaruit bleek dat er in die tijd niet zo heel veel broeikasgassen in de lucht zaten. Wel meer dan nu (doordat de zon toen veel minder fel scheen), maar veel minder dan wetenschappers dachten.
Stabiel
De onderzoekers ontdekten ook dat de aarde in het Ordovicium ongeveer net zo op de kou reageerde als in de IJstijd. Het patroon waarmee de aarde recent op veranderingen reageert, is dus in al die miljoenen jaren nog niets veranderd. Daaruit blijkt wel hoe stabiel de aarde en haar atmosfeer zijn.
U zou denken dat deze conclusie de wetenschappers optimistisch maakt: toen heeft de aarde het ondanks de broeikasgassen gered, dus dan moet dat nu toch ook lukken? Toch zijn de wetenschappers niet overtuigd. De aarde weet natuurlijke broeikasgassen prima te verwerken, maar hoe zit dat met de gassen die door toedoen van de mens in de atmosfeer belanden, zo vragen ze zich af.
