Kunstmatige cellen lokken virussen in de val

Na de lokhoer, de lokhomo en de lokoma (lees: lok-oma) is er weer iets nieuws: de lokcel. Amerikaanse onderzoekers hebben kunstmatige cellen gemaakt, die in staat zijn om gevaarlijke menselijke virussen te lokken en vervolgens uit te schakelen. De kunstmatige cel kan zich vermommen als een onschuldige cel, in de hoop de prooi te worden van een henipavirus.

De henipavirussen zorgen voor allerlei verschillende aandoeningen, zoals bijvoorbeeld de bof en mazelen. Deze virussen infecteren cellen via twee proteïnen. Eén van de proteïnen is een soort verkenner, die op zoek gaat naar cellen. Een tweede proteïne werpt een harpoen uit en trekt zichzelf naar de cel toe. Vervolgens wordt de cel geïnfecteerd. Het goede nieuws is dat een virus dit maar één keer kan doen.

Wanneer een henipavirus een kunstmatige lokcel infecteert, dan gebeurt er niets. De kunstmatige cel kan immers niet geïnfecteerd worden. Grappig genoeg kan een kunstmatige cel meerdere keren geïnfecteerd worden, waardoor een virus meerdere keren gefopt wordt en na verloop van tijd geen kans heeft om een mens ziek te maken.

Cellen
De kunstmatige cellen hebben een kern van silicium en zijn gewikkeld in een membraam, net zoals normale cellen. Dit membraan bevat ‘honing’ om de virussen te lokken, namelijk een proteïne met de naam Ephrin-B2. Henipavirussen sporen cellen met deze proteïne op en vallen deze vervolgens aan.

Resistentie
Kan een virus resistent worden? De kans is zeer klein, aangezien de nieuwe methode niet virussen bestrijdt, maar de infectiemethode. Daardoor is het een stuk moeilijker voor virussen om resistent te worden.

Nieuw?
Gloednieuw is de methode overigens niet. In de informatica worden al lange tijd zogenoemde ‘honeypots’ gebruikt, die zich kwetsbaar opstellen voor computervirussen. Een honeypot laat zich vangen door een virus en verzamelt op deze manier informatie over de verspreiding van het virus. Deze informatie kan vervolgens gebruikt worden om antivirusprogrammma’s effectiever te maken.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd