Kunstmatige intelligentie ontdekt duizenden nieuwe kraters op de maan

Opnieuw moeten we onze meerdere erkennen in een computer.

De maan herbergt ontzettend veel kraters en we hebben ze dan ook lang nog niet allemaal ontdekt. Dat is ook niet zo gek; het ontdekken van kraters op de maan gaat er nog vrij ouderwets aan toe. “In feite moeten we naar een afbeelding kijken, de kraters lokaliseren en tellen en vervolgens aan de hand van de omvang van de foto berekenen hoe groot ze zijn,” vertelt onderzoeker Mohamad Ali-Dib.

Algoritme
Natuurlijk hebben onderzoekers weleens geprobeerd om dat proces te automatiseren, bijvoorbeeld door algoritmes te ontwikkelen die kraters op de maan konden identificeren en tellen. Maar wanneer ze die algoritmes dan loslieten op nog niet eerder bestudeerde delen van het maanoppervlak, presteerden deze slecht. En dus bleef het ontdekken van kraters mensenwerk. Maar onderzoekers van de universiteit van Toronto brengen daar nu verandering in. “Voor het eerst hebben we een algoritme dat heel goed in staat is om kraters te detecteren, niet alleen op de maan, maar ook op Mercurius,” aldus Ali-Dib.

WIST JE DAT…

…de maan volgend jaar zijn eigen 4G-netwerk krijgt?

6000 kraters
Het algoritme legt de grondslag voor een neuraal netwerk dan aan de hand van hoogtekaarten van de maan kraters kan identificeren. De onderzoekers ‘trainden’ het neutrale netwerk met behulp van een dataset met daarin gegevens van ongeveer tweederde van het maanoppervlak. Vervolgens was het tijd voor het echte werk en confronteerden de onderzoekers het algoritme met een dataset met daarin gegevens van het resterende derde deel van het maanoppervlak. Het algoritme bleek zo goed te presteren dat het bijna twee keer zoveel kraters identificeerde als mensen hadden ontdekt. In totaal stuitte de KI op zo’n 6000 nog niet eerder geïdentificeerde kraters op de maan.

Hulp van machines
“Er zijn tienduizenden nog niet geïdentificeerde kleine kraters op de maan en het is niet realistisch dat wij mensen die allemaal kunnen vinden,” stelt onderzoeker Ari Silburt. “Machines kunnen ons daarbij helpen en nog niet ontdekte aanwijzingen over de totstandkoming van ons zonnestelsel onthullen.” Omdat de maan geen atmosfeer, platentektoniek en nauwelijks water herbergt, is er nauwelijks sprake van erosie en dat betekent dat kraters amper door de tand des tijds worden aangetast en er op het oppervlak van de maan tot wel 4 miljard jaar oude kraters zichtbaar zijn. Deze kunnen meer vertellen over wat zich allemaal in het jonge zonnestelsel heeft afgespeeld.

De onderzoekers hopen hun algoritme de komende tijd nog verder te verbeteren. Het kan leiden tot de ontdekking van nog meer kraters op de maan. Tevens kan het wellicht losgelaten worden op afbeeldingen van andere hemellichamen, zoals Ceres, Mars en ijzige manen van Jupiter en Saturnus.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd