Wetenschappers gaan verspreid over veertien landen op zoek naar uitgestorven kikkers. De onderzoekers hopen de dieren tijdens hun zoektocht in levende lijve tegen te komen en alsnog van een gewisse dood te kunnen redden. Projectleider Robin Moore is optimistisch en hoopt in ieder geval enkele ‘uitgestorven’ soorten te zien springen.
Amfibieën zijn de meest bedreigde dieren op deze planeet. Maar liefst een derde van alle amfibieën kan op korte termijn uitsterven. Het verdwijnen van het leefgebied van de amfibieën is het grootste probleem: bossen verdwijnen en moerasland wordt droog gepompt. Schimmelziektes behoren ook tot de boosdoeners: deze winnen rap terrein in de wateren waar met name de kikkers leven.
Hoop
Toch is projectleider Robin Moore optimistisch over de zoektocht die op het punt staat om te beginnen. Volgens hem zouden in ieder geval enkele van de 100 kikkersoorten waarvan we nu denken dat ze zijn uitgestorven, alsnog opduiken. “Een aantal jaren geleden was ik samen met lokale wetenschappers in Ecuador en we zochten daar naar soorten die al twaalf jaar niet gezien waren,” vertelt Moore. “We waren niet zo hoopvol, maar na een dag zoeken vonden we één van deze kleine groene kikkers onder een steen. Dit soort verhalen over mensen die kikkers vinden waarvan we dachten dat ze verdwenen waren, hoor je steeds vaker.”
Chytridiomycosis
De wetenschappers maken zich het meeste zorgen over de schimmelziekte chytridiomycosis. Er zijn amfibieën die immuun zijn voor de ziekte, maar de meesten leggen door toedoen van de schimmel het loodje. Zo is de gouden pad (zie foto) die overvloedig op Costa Rica voorkwam binnen een jaar door de ziekte uitgeroeid. De soort staat nu als uitgestorven te boek, maar de wetenschappers hopen – tegen beter weten in – nog levende exemplaren aan te treffen.
Met de kinderen in de maag
Datzelfde geldt voor de Australische rheobatrachus. Deze bijzondere kikker voedt haar jongen in de maag op. Om dat mogelijk te maken, waren de kikkers in staat om hun maagzuurproductie uit te schakelen. Wetenschappers wilden dolgraag weten hoe de dieren dat deden; wellicht kon het mensen met overtollig maagzuur helpen. Maar ze waren te laat; de kikker is uitgestorven.
Behoud
Wanneer blijkt dat één van de uitgestorven soorten toch nog in leven is, dan wordt er onmiddellijk een plan in werking gesteld ter behoud van de dieren. “Deze missie draait om het vergroten van onze kennis over wat er allemaal op aarde rondloopt.”
Andere kikkersoorten die de onderzoekers tijdens hun studie in levende lijve hopen tegen te komen zijn de Palestijnse schijftongkikker en de callixalus pictus (een rietkikker). De onderzoekers zijn van plan om een week tot twee maanden naar de kikkers te zoeken. De resultaten worden nog voor de Convention on Biological Diversity (CBD) bekendgemaakt. De conventie – een bijeenkomst in opdracht van de Verenigde Naties – wordt in oktober georganiseerd.
