Laatste rustplaats van de eerste Europese maanorbiter ontdekt

Elf jaar nadat deze op de maan insloeg, is de exacte locatie van de maanorbiter bekend.

De lichtflits die tijdens de inslag ontstond. Afbeelding: Canada-France-Hawaii Telescope Corporation.
Elf jaar geleden maakte de eerste maanorbiter van de Europese ruimtevaartorganisatie SMART-1 een geplande, maar allesbehalve zachte landing op onze natuurlijke satelliet. Met een snelheid van zo’n twee kilometer per seconde stuiterde deze over het maanoppervlak. “Er waren in die tijd geen andere ruimtevaartuigen in een baan rond de maan om close-upbeelden van de inslag te maken en het vinden van de exacte locatie was meer dan tien jaar een ‘cold case’,” vertelt SMART-1-projectonderzoeker Bernard Foing. Want hoewel de op aarde gevestigde Canada-France-Hawaii Telescope de lichtflits die tijdens de inslag ontstond, vastlegde, bleef de exacte locatie van de inslag in nevelen gehuld.

Gevonden!
Maar die cold case kan nu gesloten worden. Want Foing heeft de laatste rustplek van SMART-1 gevonden, zo vertelde hij tijdens het European Planetary Science Congress. “Voor deze Crash Scene Investigation gebruikten we alle mogelijke getuigen op aarde, observaties en computermodellen om de exacte plek te vinden en uiteindelijk vonden we de littekens.”

De littekens
Want de inslag is ook de maan niet in de koude kleren gaan zitten, zo blijkt. Op beelden van de inslagplek is een twintig meter lange en vier meter brede geul te zien die dwars door een oudere krater loopt. Aan het einde van de geul treffen we ejecta aan – maanmateriaal dat tijdens de inslag is weggeslingerd – dat richting het zuiden is uitgewaaierd. “De hoge resolutie-beelden van de Lunar Reconnaissance Orbiter laten sneeuwwitte ejecta van het eerste contact (met de maan, red.) zien, vervolgens is door het ruimtevaartuig een kanaal dat van noord naar zuid loopt, uitgekerfd voor deze ging stuiteren.”

De laatste rustplaats van SMART-1. Afbeelding: P Stooke / B Foing et al 2017 / NASA / GSFC / Arizona State University.

Als het aan Foing ligt, gaan we de littekens die SMART-1 heeft achterlaten nog eens van dichterbij bekijken. “De volgende stap is het sturen van een robotische onderzoeker die de resten van SMART-1 – het lichaam en de ‘vleugels’ bestaande uit zonnepanelen – gaat onderzoeken.”

Bronmateriaal

"‘Crash Scene Investigation’ reveals resting place of SMART-1 impact" - European Planetary Science Congress

Afbeelding bovenaan dit artikel: P Stooke / B Foing et al 2017 / NASA / GSFC / Arizona State University

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd