Landingsplek van Mars InSight is hartstikke saai

Maar saai is goed.

Eind deze maand zal Marslander InSight arriveren op de rode planeet. De landingsplek heeft NASA natuurlijk al lang en breed uitgekozen: het is Elysium Planitia geworden. Een gebied dat er zo op het eerste gezicht heel saai uitziet. Of – om met de woorden van NASA te spreken – als Elysium Planitia een salade was, dan was het een salade zonder dressing. En als het een ijsje was geweest, was het een simpel vanille-ijsje.

Impressie
Een artistieke impressie van Elysium Planitia (je ziet ‘m hieronder) onderschrijft dat beeld. We zien een uitgestrekte vlakte die platter dan plat is en eigenlijk geen enkel opvallend kenmerk heeft. Alleen aan de horizon lijken wat heuveltjes op te duiken. Dat heuvelachtige deel van het gebied zal InSight echter nooit bereiken; InSight is namelijk een lander en geen rover. Dat betekent dat deze voorgoed op de plek blijft waar deze landt.

Een artistieke impressie van Elysium Planitia. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.

Kijkje in Mars
Elysium Planitia mag er dan heel saai uitzien; het is wel de plek waar NASA na jaren van voorbereiding een grofweg 800 miljoen dollar kostende lander naartoe stuurt. Het is goed te verklaren. In het geval van InSight is een saai landschap namelijk een heel geschikt landschap. Allereerst maakt de afwezigheid van bergen, kliffen, grote keien en kraters de landing een stukje minder spannend. En daarnaast is het ook met het oog op de missiedoelen van InSight prima als deze voet zet in een saai landschap. “Eerdere missies naar de rode planeet richtten zich op het oppervlak door de valleien, vulkanen, gesteenten en grond te bestuderen,” legt hoofdonderzoeker van de InSight-missie Bruce Banerdt uit. “Maar de sporen van de processen die leidden tot de totstandkoming van de planeet kunnen enkel worden gevonden door onderzoek te doen naar wat zich diep onder het oppervlak bevindt. En het is InSights taak om het diepe binnenste van Mars te bestuderen.”

De instrumenten
InSight is bijvoorbeeld uitgerust met een seismometer, waarmee deze seismische golven die door de planeet reizen, kan oppikken. Gehoopt wordt dat de lander zo meer inzicht kan geven in hoe deze golven ontstaan. Zijn ze het resultaat van marsbevingen? Of ontstaan ze door meteorietinslagen? Daarnaast zal InSight met behulp van een soort thermometer – die tot wel vijf meter diep in Mars wordt gehamerd – de interne temperatuur vaststellen en op basis daarvan kunnen conclusies worden getrokken over de samenstelling van Mars. Ook kan InSight meten in hoeverre Mars – terwijl de planeet om zijn as draait – ‘wiebelt’. Het geeft meer inzicht in de samenstelling van de Marskern.

Hier zie je de landingsplek van InSight en de landingsplekken van andere Marsmissies. Afbeelding: NASA / JPL-Caltech.

Locatie
“Het kiezen van een goede landingsplek op Mars is als het kiezen van een geschikte woning: het draait allemaal om locatie, locatie, locatie,” aldus projectmanager Tom Hoffman. “En voor het eerst moesten we bij het evalueren van geschikte landingsplekken rekening houden met wat er onder het oppervlak van Mars lag. We moesten niet alleen op zoek naar een plek waar we veilig konden landen, maar ook zoeken naar een plek waar we onze vijf meter lange warmtesonde in het oppervlak konden hameren.” Daarnaast moet InSight op de landingsplek in staat zijn om – gedurende het hele Marsjaar – voldoende zonne-energie op te wekken. Met het oog daarop werd gekozen voor een landingsplek nabij de evenaar. En ook de keuze voor een zeer vlakke landingsplek was snel gemaakt. InSight heeft namelijk drie pootjes en zou op een heuvelachtig terrein of een terrein met veel grote keien zomaar om kunnen kukelen.

In beginsel had NASA 22 potentiële landingsplekken in gedachten. Uiteindelijk bleven er drie over: Elysium Planitia, Isidis Planitia en Valles Marineris. De twee laatstgenoemden vielen af, omdat ze te rotsachtig waren en er vaak net iets te veel wind staat. “Elysium Planitia is perfect,” aldus Banerdt.

Bronmateriaal

"The Mars InSight Landing Site Is Just Plain Perfect" - NASA
Afbeelding bovenaan dit artikel: NASA / JPL-Caltech

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd