Larsen C-ijsberg komt eindelijk in beweging

Meer dan twee maanden nadat de ijsberg loskwam van de Larsen C-ijsberg lijkt deze nu echt te vertrekken.

Maandenlang keken onderzoekers gespannen naar de ijsplaat Larsen C. In de ijsplaat zat namelijk een kilometers lange scheur die gestaag groeide. De ijsplaat leek dan ook af te stevenen op het verlies van een enorm stuk ijs. En in juli gebeurde het: de meer dan 200 kilometer lange scheur bereikte het randje van de ijsplaat en een ijsberg die meer dan twee keer groter was dan Luxemburg kwam los.

In beweging
Sindsdien houden satellieten de ijsberg nauwlettend in de gaten. Maar er gebeurde weinig. De ijsberg – die A68 werd gedoopt – bleef dicht bij de Larsen C-ijsplaat hangen. Even leek het erop dat de ijsberg nergens heen zou gaan (iets wat niet heel verrassend zou zijn, aangezien ijsbergen makkelijk jaren op hun plek kunnen blijven). Maar satellietbeelden onthullen nu dat de ijsberg toch echt in beweging komt en zich richting zee begeeft.

Beelden op basis van Copernicus Sentinel data (2017), verwerkt door ESA.

Intact?
Sinds eind augustus neemt de ruimte tussen de ijsberg en ijsplaat toe. En op 16 september was het gat al gegroeid tot zo’n 18 kilometer. Het lijkt er dan ook op dat de ijsberg nu werkelijk afscheid neemt van de ijsplaat. Hoe dat avontuur gaat verlopen, is nog niet duidelijk. Zal de ijsberg nog lang grotendeels intact blijven? Of valt deze in kleinere – en dus mobielere – stukken ijs uiteen? De tijd zal het leren. Overigens is de ijsberg al wel ijs kwijtgeraakt. Dat is op de satellietbeelden goed te zien. Het bovenste puntje van de ijsberg vaart inmiddels zijn eigen koers.

Hoewel onderzoekers A68 nauwlettend in de gaten houden, zijn ze met name geïnteresseerd in wat er van Larsen C terecht moet komen. De ijsplaat is met het verlies van A68 in één klap tien procent van zijn massa verloren. Grote vraag is dan ook hoe de ijsplaat daarop gaat reageren. Zal de ijsplaat uiteenvallen? Of weet deze zich staande te houden en misschien zelfs iets te groeien? Ook dat zal de komende jaren moeten blijken.

Bronmateriaal

"Giant berg on the move" - ESA

Afbeelding bovenaan dit artikel: op basis van Copernicus Sentinel data (2017), verwerkt door ESA

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd