Door een deel van het brein bloot te stellen aan magnetische energie worden ook onze vooroordelen jegens immigranten beperkt.
Onderzoekers verzamelden een aantal proefpersonen en deelden deze in twee groepen in. Beide groepen ondergingen transcraniële magnetisch stimulatie (TMS). Hierbij wordt een deel van het brein blootgesteld aan een magneetpuls, waardoor de activiteit in dit deel van het brein kan veranderen. Bij de ene groep proefpersonen werd het posterieure deel van de mediale frontale cortex blootgesteld aan een magneetpuls die te zwak was om iets te bewerkstelligen (dit was dus een placebo-behandeling). Bij de andere groep was de magneetpuls wel zo sterk dat de activiteit in het posterieure deel van de mediale frontale cortex verminderd werd.
Vragen
Nadat de proefpersonen aan de magneetpuls waren blootgesteld, moesten ze nadenken over de dood. Vervolgens volgden vragen over hun religieuze opvattingen en hun kijk op migranten.
Resultaten
Uit het onderzoek blijkt dat een verminderde activiteit in het posterieure deel van de mediale frontale cortex ertoe leidde dat het geloof in God, engelen of de hemel met 32,8 procent afnam. “Mensen richten zich vaak op een ideologie wanneer ze geconfronteerd worden met problemen,” vertelt onderzoeker Keise Izuma. “Wij wilden uitzoeken of het deel van het brein dat verband houdt met het oplossen van concrete problemen, zoals besluiten hoe je je lichaam beweegt wanneer je geconfronteerd wordt met een obstakel, ook betrokken is bij het oplossen van abstracte problemen die door toedoen van ideologie aan bod komen.”
Immigranten
De proefpersonen kregen ook een essay te lezen dat zogenaamd geschreven was door een immigrant. Sommige proefpersonen kregen een essay te lezen waarin de immigrant heel positief was over het land waarin de proefpersonen woonden. Andere proefpersonen kregen een essay te lezen waarin de immigrant heel veel kritiek uitte op het land van de proefpersonen. Magnetische stimulatie van het brein bleek het grootste effect te hebben op de wijze waarop proefpersonen op de kritische immigrant reageerden. “We denken dat het horen van kritiek op de waarden van jouw groep – met name wanneer die afkomstig is van iemand die je ziet als een buitenstaander – verwerkt wordt als een soort ideologische bedreiging,” stelt Izuma. “Eén manier om op zulke bedreigingen te reageren, is meer te investeren in jouw waarden en negatiever te reageren op de criticaster. Wanneer we het deel van het brein dat normaal gesproken helpt om bedreigingen te detecteren en daarop te reageren, onderdrukken dan zien we een minder negatieve en een minder door ideologie ingegeven reactie op de criticaster en zijn opinie.”
De onderzoekers pleiten voor meer onderzoek. Uit dat vervolgonderzoek moet dan blijken hoe en waarom religieuze overtuigingen en de wijze waarop mensen naar immigranten keken exact veranderden.
