Mannen en vrouwen worden in de geneeskunde doorgaans over één kam geschoren: ze ondergaan dezelfde onderzoeken als er diagnoses moeten worden gesteld en krijgen dezelfde behandelingen. En dat moet anders, zo stellen wetenschappers nu. Er zijn namelijk cruciale verschillen tussen de manieren waarop mannen en vrouwen ziek worden en ziek zijn.
Dat schrijven onderzoekers in het blad Clinical Chemistry and Laboratory Medicine. Ze richtten zich tijdens hun studie op een aantal ziekten: kanker, ziekten of beschadigingen aan de lever, hart- en vaatziekten en osteoporose.
Hartaanval
De analyse van de onderzoekers levert een aantal opvallende conclusies en daaruit voortvloeiende aanbevelingen op. Neem bijvoorbeeld hart- en vaatziekten. Waar denkt u aan als we u vragen naar de symptomen van een hartaanval? Waarschijnlijk denkt u aan een pijn die doorstraalt naar de linkerarm of benauwdheid. Dat klopt: dat zijn inderdaad de symptomen die mannen die een hartaanval krijgen het vaakst vertonen. Maar bij vrouwen gaat een hartaanval juist vaak vergezeld door misselijkheid en pijn in de onderbuik. Hoewel hartaanvallen bij vrouwen vaak ernstiger en gecompliceerder zijn, krijgen zij vaak niet de hulp die ze zo hard nodig hebben. Simpelweg omdat hun symptomen niet direct geassocieerd worden met een hartaanval.
Darmkanker
Voor darmkanker geldt hetzelfde. Ook deze ziekte verloopt heel anders bij mannen dan bij vrouwen. En ook de behandelingen die patiënten krijgen aangeboden laten onder mannen en vrouwen verschillende resultaten zien. Zo krijgen vrouwen over het algemeen op latere leeftijd dan mannen darmkanker. Ook bevinden de tumoren zich bij vrouwen vaak op andere plaatsen en reageren tumoren bij vrouwen beter op chemotherapie. Niet alleen het verloop van de ziekte, maar ook het verloop van de behandeling is bij mannen en vrouwen dus anders.
Medicijnen
De onderzoekers keken niet alleen naar verschillende ziekten. In hun studie keken ze ook hoe mannen en vrouwen op verschillende medicijnen – waaronder aspirine – reageren. Er bleken grote verschillen te zijn tussen mannen en vrouwen als het gaat om de tijd die het medicijn nodig heeft om in het bloed te worden opgenomen, de effectiviteit van het medicijn en de bijwerkingen die medicijnen hebben.
De wetenschappers stellen dat het tijd wordt voor een andere aanpak. Het is tijd voor een diagnose en behandeling op maat: een diagnose en behandeling die past bij het geslacht van de patiënt. En om te achterhalen welke behandeling en diagnose bij welk geslacht past, zal ook het wetenschappelijk onderzoek moeten worden aangepast. Zo vonden de meeste medische wetenschappelijke onderzoeken de laatste veertig jaar onder mannen plaats. De resultaten ervan werden zonder verder onderzoek ook op vrouwen geprojecteerd. En dat lijkt nu onterecht. De onderzoekers roepen wetenschappers in hun paper ‘Gender medicine: a task for the third millennium‘ dan ook op om meer aandacht te besteden aan de verschillen tussen mannen en vrouwen, want als het om de geneeskunde gaat, zijn die er zonder meer.
