Mars wordt ‘s nachts mogelijk geteisterd door sneeuwstormen

Simulaties suggereren dat sneeuw zich snel genoeg naar het Martiaanse oppervlak kan haasten om de rode planeet – heel lokaal – wit te maken.

Dat concluderen wetenschappers in het blad Nature Geoscience. Ze baseren zich op simulaties van de weersomstandigheden op Mars.

Sneeuw
Ondanks dat er in de atmosfeer van Mars maar weinig waterdamp te vinden is, kunnen er toch wolken – bestaande uit waterijs – ontstaan. Dat komt doordat de atmosfeer dun en koud is. Het is dan ook al langer bekend dat het op de rode planeet kan sneeuwen. Maar gedacht werd dat de sneeuw altijd heel langzaam – enkel onder invloed van het eigen gewicht – naar beneden kwam zetten

Sneeuwstorm
Wetenschappers komen nu echter tot een heel andere conclusie. Ze stellen dat op de rode planeet – alleen ‘s nachts -heuse sneeuwstormen kunnen woeden, waarbij sneeuw razendsnel het oppervlak nadert.

Hoe zit dat precies?
Als de koude nacht invalt op Mars, koelen de waterijsdeeltjes in de wolken nog verder af. Hierdoor worden de wolken instabiel en kan een zogenoemde microburst ontstaan. Hierbij verplaatst koude, dichte lucht zich razendsnel richting het oppervlak en die lucht kan ijskristallen met zich meevoeren. Omdat de koude lucht met zo’n hoge snelheid (10 meter per seconde) naar beneden stort, hebben die ijskristallen waarschijnlijk – zeker als de wolk waaruit de microburst voortkomt laag hangt – geen tijd om onderweg te sublimeren en weten ze het oppervlak van de rode planeet soms daadwerkelijk te bereiken. Het resultaat: een dun sneeuwlaagje dat waarschijnlijk maar kortstondig stand weet te houden op de rode planeet.

De simulaties lijken in lijn te zijn met waarnemingen van Marslander Phoenix. Deze zag in 2008 valstrepen op Mars. Valstrepen zijn soms zichtbaar onder wolken waar neerslag die verdampt voor deze de grond weet te bereiken, uitvalt. Dit onderzoek suggereert dat de sneeuw die Phoenix in de lucht zag hangen, maar nooit op het oppervlak zag vallen door wind die zich rap naar het oppervlak haastte, werd meegetrokken en niet viel door toedoen van het gewicht van de sneeuwvlokken. Als de locatie van Phoenix iets hoger had gelegen – of de wolken iets lager hadden gehangen – had de lander die sneeuw wellicht echt op Mars hebben zien vallen.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd