Mensachtige Lucy was behoorlijk lang druk met haar kinderen

Dat blijkt uit een analyse van de schedel van een twee jaar oude Australopithecus afarensis, de soort waartoe Lucy behoort.

Alweer twee decennia geleden troffen onderzoekers in de Ethiopische plaats Dikika het 3,3 miljoen jaar oude skelet van de peuter Selam aan. Het meisje behoort tot de bekende mensachtige soort Australopithecus afarensis en is daarmee een familielid van Lucy. In een nieuwe studie hebben onderzoekers zich over de overblijfselen van de peuter gebogen. En dat leverde enkele hele interessante ontdekkingen op.

Meer over Australopithecus afarensis
Australopithecus afarensis was een mensachtige die meer dan drie miljoen jaar geleden in Afrika leefde. De soort heeft een sleutelpositie in de stamboom van mensachtigen, aangezien algemeen wordt aangenomen dat deze soort de voorouder is van alle latere mensachtigen – inclusief onszelf. De eerste fossiele resten van de Australopithecus afarensis werden in 1974 in Ethiopië ontdekt. Dat eerste halfcomplete skelet kreeg de naam Lucy en die aanduiding is langzaam maar zeker uitgegroeid tot een synoniem voor A. afarensis. Later werden er nog meer overblijfselen van Australopithecus afarensis ontdekt, waaronder het skelet van Selam; de oudst bekende baby uit het fossielenbestand.

In de studie hebben de onderzoekers de schedel van Selam aan een grondige inspectie onderworpen. En hieruit bleek dat de peuter niet zoals eerder gedacht op het moment van sterven drie jaar was, maar net ietsje jonger: 2,4 jaar. “We hebben dit vastgesteld door de kleine lijntjes in de tanden te tellen,” legt onderzoeker Tanya Smith uit. “Dit is de enige nauwkeurige manier om de leeftijd van jonge, gefossiliseerde individuen te ontrafelen.”

Brein
Maar dat is niet het enige wat de onderzoekers wisten te openbaren. Belangrijker is misschien wel dat de studie nieuw licht werpt op de groei van de hersenen. Want hoewel Lucy en haar familieleden over een aapachtig-brein beschikten, gaat dit niet helemaal op. “Hoewel de kiezen mogelijk net zo snel groeiden als die van hedendaagse chimpansees, groeiden de hersenen juist veel langzamer,” stelt Smith. Dit betekent dat kinderen waarschijnlijk voor lange tijd afhankelijk waren van hun ouders. “En deze lange jeugd is juist weer een mensachtig trekje.”

Reconstructie van de voor- en zijkant van het schedel van Selam. Afbeelding: Philipp Gunz, MPI EVA Leipzig

Verschillende trekjes
Hoewel Lucy veel weg had van een aap, had ze dus ook wel wat menselijke trekjes. “Lucy en haar soort leveren belangrijk bewijs voor het gedrag van vroege mensachtigen,” zegt onderzoeker Zeresenay Alemseged. “Ze liepen bijvoorbeeld rechtop, hadden hersenen die 20 procent groter waren dan die van chimpansees en gebruikten mogelijk scherpe, stenen werktuigen.” En nu wijst de nieuwe analyse van deze verre voorouder van de moderne mens uit dat de mensachtige ook nog eens langdurig en intensief zorg droeg voor zijn kinderen.

Uitgebreide en langdurige zorg van ouders voor hun kinderen is duidelijk al heel oud. Want het onderzoek laat zien dat mensachtigen zo’n 3,3 miljoen jaar geleden al veel tijd en energie staken in hun nageslacht. Het bevestigt dan ook de centrale plaats die de soort van Lucy en Selam in de evolutie van de mens inneemt. Want hoewel ze niet volledig mens waren, waren ze overduidelijk wel hard op weg om dat te worden.

Bronmateriaal

"Fossil skulls reveals ape-like brain but prolonged growth similar to humans" - Griffith University (via Scimex)

Afbeelding bovenaan dit artikel: Tim Evanson (via Wikimedia Commons)

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd