Microplastics is niet het eindstation voor plastic afval

Nieuw onderzoek bewijst dat er ook – nog kleinere – nanoplastics gevormd kunnen worden.

Het grootste deel van al het afval in de oceaan is plastic. Uit berekeningen blijkt dat tien procent van al het wereldwijd geproduceerde plastic linksom of rechtsom in de zee terechtkomt. Vervolgens vervalt dit afval in steeds kleinere stukjes. Dit gebeurt door bijvoorbeeld Uv-stralen van de zon of golven, die ervoor zorgen dat het plasticafval slijpt tegen stenen, tegen de zeebodem of tegen ander vuil. Maar hoe klein kan een stukje plastic eigenlijk worden?

Nanoplastics
De wetenschap is verdeeld als het gaat over de vraag of het afbraakproces van plastic stopt bij microplastics, of dat het kan vervallen in een nóg kleiner stukje; de zogeheten nanoplastics. Onderzoekers van de Lund Universiteit namen de proef op de som. In een nieuwe studie verzamelden ze deksels van afhaalkoffiebekers en bootsten het afbraakproces waaraan plastic wordt blootgesteld in de oceaan, na. En het blijkt dat microplastics niet het eindstation zijn. “We hebben aangetoond dat het plastic verkleind kan worden tot deeltjes op nano-formaat,” zegt onderzoeker Tommy Cedervall.

Vissen
Vorig jaar toonden de onderzoekers van de Universiteit van Lund aan dat plastic ter grootte van een nanodeeltje de hersenen van vissen binnendringt. Hier beschadigt het de hersenen van de vissen, waardoor het gedrag wordt verstoord. Hoewel de studie werd uitgevoerd in een laboratorium, laat het zien dat nanoplastics niet veel goeds beloven.

In het lichaam
De studie heeft betrekking op de grotere kwestie waarin de vraag centraal staat wat er gebeurt met plastic in het milieu en hoe het van invloed kan zijn op mensen en dieren. Nanoplastics zijn slechts enkele miljoensten van een millimeter groot. Dit is zo klein dat ze gemakkelijk in het lichaam terecht kunnen komen. De focus van veel recente studies ligt op microplastics en hoe deze stukjes in het milieu verspreiden. Maar uit de huidige studie blijkt dat we ook de nanoplastics niet moeten vergeten. “Het is belangrijk om in kaart te brengen wat er gebeurt met plasticafval in de natuur,” concludeert Cedervall.

Plasticafval is overal op aarde aangetroffen; van Antarctica, tot stranden op onbewoonde eilanden, tot diep in de oceaan. Maar ook levende organismen ontkomen er niet aan. Zo zit het bijvoorbeeld in dieren, maar ook in ons eten en dus vervolgens ook in onze uitwerpselen, en in onze longen. Plasticafval is een groot probleem. Maar hoe we het precies moeten oplossen? Dat is nog altijd de vraag.

Bronmateriaal

"Plastic waste disintegrates into nanoparticles, study finds" - Lund University (via EurekAlert)

Afbeelding bovenaan dit artikel: MatthewGollop / Pixabay

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd