Mijlpaal van 500.000 zaden in Doomsday-kluis bereikt

De zadengrot op het Noorweegse eiland Svalbard heeft een nieuwe mijlpaal bereikt. In het complex liggen precies een half miljoen zaden te wachten op een doemscenario. De ‘kluis’ moet de diversiteit van planten met het oog op naderende rampen zoals bijvoorbeeld klimaatverandering waarborgen.

De zadengrot werd op 26 februari 2008 officieel geopend. Volgens de mensen achter het grote project krijgen veel onvoorzichtige mensen op dit moment teveel macht en gebruiken ze die macht om slechte dingen of helemaal niets te doen. En dat resulteert in zaken zoals klimaatverandering.

“Het behalen van een half miljoen zaden levert gemengde emoties op,” vertelt de manager van het Global Crop Diversity Trust, Cary Fowler. “Het laat zien dat de kluis in Svalbard nu de gouden standaard voor diversiteit is en dat komt op een moment waarop onze landbouwsystemen zich op het randje van de afgrond begeven. Als gewassen en landbouw zich niet aan klimaatverandering aanpassen dan zal de mens dat ook niet doen.”

De laatste zaden die onlangs aan de kluis werden toegevoegd zijn die van een schimmelresistente boon, een Duitse roze tomaat en een wilde aardbei.

Het complex ziet er ook echt uit als een vesting die beschermd moet worden tegen doemscenario’s. Het gebouw bevindt zich diep in de grond, onder de permafrost en koelingen houden de zaden bij een temperatuur van min achttien graden Celsius goed. De omgeving rondom de zadenkluis is verlaten, grillig en wordt bewoond door ijsberen. Eenieder die toegang wil tot de zaden moet door vier gesloten deuren heen. De sleutels zijn gecodeerd en lang niet alle sleutels passen op alle sloten.

“Svalbard is een back-up die we gebruiken als andere zaadbanken delen van of de gehele collectie verliezen, maar we moeten in de eerste plaats evenveel aandacht besteden aan de rampen. We zien in verschillende sojabonen diverse intrigerende kenmerken die boeren kunnen helpen om problemen als droogte of extreme warmte, kortere of langere groeiseizoenen of een hoger niveau van CO2 te kunnen weerstaan.”

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd