Moeders zien hun jongste kind als kleiner en jonger dan het werkelijk is. Dat hebben onderzoekers ontdekt. Ze noemen het ‘een baby-illusie’. En die illusie wordt pas verbroken wanneer er een kindje bijkomt; dan projecteren moeders hun illusie op de nieuwe Benjamin.
Wanneer mensen een tweede kindje krijgen, hoort u ze vaak zeggen dat hun eerste kind opeens veel groter lijkt. In het blad Current Biology komen onderzoekers met een verklaring daarvoor. “In tegenstelling tot wat velen denken, gebeurt dit niet, omdat het oudere kind in vergelijking met de baby zo groot lijkt,” vertelt onderzoeker Jordy Kaufman. “Het gebeurt omdat ouders al die tijd dachten dat hun eerste kind kleiner was dan hij of zij eigenlijk was. Wanneer de nieuwe baby ter wereld komt, komt die illusie ten einde en zien ze hun oudere kind zoals het werkelijk is.”
Kleintje
Die conclusie trekken onderzoekers nadat ze 747 moeders die meerdere kinderen hadden, ondervroegen. Ze vroegen ze of zij na de geboorte van hun tweede kind het idee hadden dat hun eerste kind plots veel groter was. Maar liefst zeventig procent van de moeders beaamde dat.
Schatting
Vervolgens vroegen de onderzoekers de vrouwen om op een lege muur aan te geven hoe groot hun jongste kind was. De onderzoekers vergeleken de aangegeven lengte vervolgens met de werkelijke lengte. Uit het onderzoek bleek dat moeders hun jongste kind gemiddeld 7,5 centimeter kleiner schatten dan het in werkelijkheid was. De onderzoekers vroegen de moeders ook om de lengte van hun oudste kind te schatten. Opvallend genoeg waren de moeders daarin heel accuraat.
“De belangrijkste implicatie (van dit onderzoek, red.) is dat we onze jongste kinderen behandelen alsof ze jonger zijn dan ze in werkelijkheid zijn,” stelt Kaufman. Het onderzoek verklaart mogelijk waarom de Benjamin van de familie altijd de Benjamin blijft.
