“Ik geloof dat manen ons kunnen helpen in de zoektocht naar leven.”
In ons zonnestelsel zijn er tal van manen te vinden. Onze aarde heeft er natuurlijk eentje en Jupiter telt er bijvoorbeeld al 79. Tot nu toe zijn we echter nog niet op manen buiten ons zonnestelsel gestuit. Hoewel onderzoekers zich in de zoektocht naar buitenaards leven nu vooral richten op het vinden van aardachtige planeten binnen de leefbare zone, zou het helemaal niet zo’n gek idee zijn om ook exomanen te overwegen.
Exomanen
Tot nu toe zijn er zo’n 4.000 exoplaneten ontdekt. Slechts een klein deel daarvan bevindt zich in de leefbare zone en zou wellicht in staat kunnen zijn leven – zoals wij dat kennen – te ondersteunen. Maar sommige planeten – vooral grote gasreuzen – zouden manen kunnen hebben waar vloeibaar water te vinden is. Waarom? Neem bijvoorbeeld de ijzige manen van Jupiter en Saturnus: Europa en Enceladus. Over deze manen wordt gedacht dat ze vloeibaar water onder hun dikke ijskorst hebben. En deze onder het oppervlak liggende oceanen zijn duidelijk plaatsen waar zich leven kan ontwikkelen.
Leefbare zone
“De manen kunnen inwendig worden verwarmd door de zwaartekracht van de planeet waar ze omheen cirkelen,” legt onderzoeker Sutton verder uit. “Dit kan ertoe leiden dat ze vloeibaar water herbergen.” Het betekent dat we verder moeten kijken dan alleen de redelijk kleine leefbare zone waar we op dit moment naar aardachtige planeten zoeken. “Ik geloof dat manen – als we ze kunnen vinden – ons kunnen helpen in de zoektocht naar buitenaards leven,” stelt Sutton.
Zoektocht
Maar ja, dan moeten we natuurlijk wel eerst zo’n maantje aan het licht kunnen brengen. En dat is nog niet zo gemakkelijk. Vanwege hun omvang en afstand van de aarde, zijn exomanen erg lastig op te sporen. Wetenschappers moeten ze dan ook lokaliseren door te kijken naar het effect dat ze hebben op objecten rondom, zoals planetaire ringen.
J1407b
Onderzoekers besloten de proef op de som te nemen. Met computersimulaties in de aanslag modelleerden ze de ringen van de exoplaneet J1407b om te achterhalen of een maantje mogelijk gaten in het ringsysteem veroorzaakt. De ringen van deze exoplaneet zijn zo’n 200 keer groter dan die rond Saturnus. Uit de bevindingen blijkt dat een maan weliswaar een effect teweeg zou brengen op de verstrooiing van deeltjes langs de rand van de ring. Maar helaas moeten de onderzoekers constateren dat de verwachte gaten waarschijnlijk niet door een maantje worden aangericht.
Toch hoeven we niet bij de pakken neer te zitten. Zo heeft onderzoek aangetoond dat er mogelijk veel meer exomanen bestaan dan gedacht. En dat betekent op zijn beurt meer potentieel leefbare hemellichamen buiten ons zonnestelsel.
