Onder Antarctica bevindt zich mogelijk een enorm reservoir vol met het gevaarlijke broeikasgas methaan. En wanneer het ijs blijft smelten, kan dit methaan zomaar vrijkomen en de opwarming van de aarde aanzienlijk versterken.
Dat schrijven wetenschappers in het blad Nature. Ze bestudeerden sedimenten die zich in bekkens onder het Antarctisch ijs bevinden. Hun onderzoek wijst erop dat zich in de sedimenten mogelijk organisch koolstof bevindt dat in de loop der tijd door micro-organismen in methaan is omgezet.
Enorme hoeveelheden
Als de onderzoekers het bij het juiste eind hebben, gaat het om enorme hoeveelheden methaan. Zo’n vijftig procent van het ijs op West-Antarctica en zeker 25 procent van het ijs op Oost-Antarctica bedekt bijzonder oude sedimenten die zo’n 21.000 miljard ton organisch koolstof bevatten. “Dit is een enorme hoeveelheid organisch koolstof,” benadrukt onderzoeker Jemma Wadham van de universiteit van Bristol. “Onze experimenten in het laboratorium vertellen ons dat deze gebieden onder het ijs nog biologisch actief zijn. Dat betekent dat dit organische koolstof mogelijk door microben is omgezet in koolstofdioxide en methaangas.”
Methaan
Als microben het organische koolstof onder het ijs omzetten, maken ze er hoogstwaarschijnlijk methaan van. De omstandigheden onder het ijs zijn heel geschikt voor het ontstaan van methaanhydraat. Methaanhydraat wordt ook wel methaanijs genoemd: het is methaan dat als het ware gevangen zit in watermoleculen. “Het is niet verrassend dat er onder het ijs zulke grote hoeveelheden methaanhydraat zitten,” stelt onderzoeker Sandra Arndt. “Net als in sedimenten onder de zeebodem is het er koud en is de druk hoog en dat zijn belangrijke omstandigheden voor de totstandkoming van methaanhydraat.” De onderzoekers schatten de totale hoeveelheid methaanhydraat en methaangas onder het Antarctisch ijs op zo’n 400 miljard ton.
Als zich onder het ijs daadwerkelijk zulke grote hoeveelheden methaan bevinden, dan is dat zorgwekkend. Wanneer de ijskappen blijven smelten, komen de bekkens uiteindelijk weer aan het oppervlak en kan het methaan vrij gemakkelijk vrijkomen. De onderzoekers wijzen er namelijk op dat het methaan niet al te diep zit opgeslagen en dus ook vrij gemakkelijk vrij kan komen. Als dat gebeurt, komen er nog meer broeikasgassen in de atmosfeer en kan het broeikaseffect enorm versterkt worden.
