De zoektocht naar Amelia Earhart en haar ‘Lockheed 10E Electra’ duurt voort: onderzoeksgroep TIGHAR (The International Group for Historic Aircraft Recovery) heeft een sonarbeeld ontdekt waarop mogelijk het wrak van de beroemde vrouwelijke piloot te zien is.
Het heeft de juiste grootte, de juiste vorm en het bevindt zich op de juiste plaats. Zou deze vreemde plek op dit sonarbeeld dan eindelijk een einde maken aan de zoektocht naar Amelia Earhart, de eerste vrouwelijke piloot die op 2 juli 1937 van de aardbodem verdween? Onderzoekers van TIGHAR zijn enthousiast en zetten alles op alles om nader onderzoek mogelijk te maken.
De verdwijning van Amelia Earhart
Earhart, geboren in Atchison op 24 juli 1897, hield van vliegen. Haar carrière begon in 1921, in Los Angeles; daar nam zij vlieglessen van Neta Snook. Een paar maanden later besloot zij om haar eigen vliegtuig te kopen, van spaargeld en geleend geld. Met dit vliegtuig, een Kinner Airstar, vestigde ze in één klap het hoogterecord voor vrouwen. Vanaf dat moment werden haar prestaties alleen maar groter. Zo was zij onder meer de eerste vrouw die een intercontinentale solo-retourvlucht maakte en tevens de eerste vrouw die vliegend de Atlantische Oceaan overstak. Toen zij in juli 1936 een gefinancierde Lockheed 10E ‘Electra’ ontving, begon zij een vlucht rondom de wereld voor te bereiden.
In juni vliegt zij samen met haar navigator Fred Noonan van west naar oost. Op dat moment hebben zij er al 35.000 kilometer op zitten, totdat het noodlot op 2 juli 1937 toeslaat. Die dag stijgen zij op vanuit Nieuw-Guinea, om aan een nieuwe etappe te beginnen. De bestemming was Howlandeiland, een reis van 2556 mijl (ongeveer 4114 kilometer). Echter arriveerden zij nooit op het eiland. Tot op de dag van vandaag is nog steeds niet zeker wat er precies met het tweetal is gebeurd. Wel zijn er een hoop hypothesen over de mysterieuze verdwijning. Zo zou Earhart in de Grote Oceaan neergestort zijn, een noodlanding hebben gemaakt op één van de Marianen-eilanden en daar gevangen zijn genomen door Japanners om vervolgens op verdenking van spionage te zijn geëxecuteerd. De meest geloofwaardige theorie is echter dat Earhart op het destijds onbewoonde eiland Nikumaroro terecht is gekomen en daar aan verwondingen of honger stierf.
De Nikumaroro-theorie
Voor deze laatste theorie zijn de afgelopen decennia een hoop bewijsmaterialen verzameld. Zo is te lezen in een eerder gepubliceerd artikel over de verdwijning van Earhart dat er op het eiland een aantal verdachte voorwerpen zijn gevonden. Het gaat onder meer om een balsem uit de jaren dertig, die Earhart op haar bagagelijstje had staan. Ook is er bewijs van ooggetuigen. Kort voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog zetten de Britten een basis op, op het Nikumaroro-eiland. Eén van de ooggetuigen, die daar toentertijd leefde, sprak van resten van een vliegtuig. Destijds besteedde niemand aandacht aan, want het vliegtuig zou net zo goed een restant van de oorlog kunnen zijn. Opmerkelijk is echter, dat er tijdens de oorlog nooit een vliegtuig op het eiland is neergestort.
In augustus 2012 doen onderzoekers nog een ontdekking: op beelden gemaakt met een onderwatercamera worden delen van een vliegtuig ontdekt, op de bodem van de zee vlakbij het eiland. De onderdelen lijken sterk op die van Earharts vliegtuig. Ook een aantal radiosignalen van Earhart steunen de theorie. De piloot zou op een rif van de Nikumaroro-eilanden neergestort zijn. De dagen daarop zou zij regelmatig signalen hebben uitgezonden vanuit het vliegtuig met daarin pleidooien voor hulp. Totdat het toestel werd meegesleurd door de zee en verdween nog voordat de marine over de locatie heen vloog.
Sonarbeeld: is het vliegtuig nu dan eindelijk gevonden?
Als de Nikumaroro-theorie klopt, moeten er wrakstukken te vinden zijn op het rif. Om hier achter te komen begon TIGHAR een expeditie. Zij gaven een bedrijf de opdracht om sonarbeelden van de kustlijn van Nikumaroro te maken. Vervolgens werd er een selectie gemaakt van plekken waar mogelijk iets te vinden was. De expeditie liep echter niet helemaal zoals gepland: door problemen met de apparatuur raakte een groot deel van het budget op. Hierdoor moest het onderzoek gestaakt worden, waarop het team terug naar Hawaï ging. Daar stuitte één van de onderzoekers, Richard Conroy op een afwijking op één van de sonarbeelden. Een afwijking die mogelijk wel eens het vliegtuig van Earhart zou kunnen zijn.
TIGHAR vroeg een expert in het analyseren van sonarbeelden om de afwijking te bekijken. De reactie van Wolfgang Burnside is hoopvol: “Deze afwijking ziet er veelbelovend uit. Het is zeker geen rots en bevindt zich op de juiste plek op het rif. Ook zijn er achter de afwijking ‘sleep-markeringen’ te zien: het object bevindt zich overduidelijk nog niet in haar laatste rustplaats. Waarschijnlijk beweegt het object af en toe een paar centimeter verder van de kustlijn af, door stormen of uitzonderlijke vloedgolven. De vraag is: hoe lang bevindt het zich nog in die exacte locatie voordat het laatste duwtje wordt gegeven en het van het rif verdwijnt?”
Volgens de onderzoekers wordt het stukje bewijs alsmaar beter. Toch weten ook zij dat de kans dat dit het mysterie zal oplossen, niet helemaal honderd procent is. “Misschien is de afwijking een koraal of een gezonken vissersboot. Of misschien is het wel een boot waar niemand iets van af weet. En misschien is het wel pure toeval dat dit object precies de juiste maat en vorm heeft om een Electra-wrak te zijn.” Het team probeert nu zoveel mogelijk geld in te zamelen voor nader onderzoek, want wie weet, is dit wel degelijk dat stukje bewijs waar onderzoekers al langer dan 75 jaar naar op zoek zijn.
