Astronomen vermoeden dat er veel meer supermassieve zwarte gaten in het universum bevinden dan we nu denken. Er is namelijk een nieuw zwart gat gevonden in een uithoek van het heelal. Dit zwarte gat is kolossaal en heeft een gewicht van zeventien miljard zonnen.
De recordhouder is een supermassief zwart gat in het Comacluster, dat in 2011 is ontdekt. Dit zwarte gat heeft een massa van 21 miljard zonnen. Dat is ongeveer 2% van het totale gewicht van onze Melkweg.
Toch is het gek. Astronomen hadden niet verwacht om een zwart gat met ernstig overgewicht aan te treffen in een elliptisch sterrenstelsel als NGC 1600. Het monsterlijk grote zwarte gat in NGC 1600 bevindt zich namelijk in een relatief rustig deel van het heelal. Het Comacluster is daarentegen het New York van ons universum: daar gebeurt het. Een supermassief zwart in een gebied met veel materie is doorgaans groter, omdat het object meer materie kan verorberen. Volgens de onderzoekers is het niet gek om een wolkenkrabber tegen te komen in New York, maar wel wanneer deze wolkenkrabber midden in de woestijn staat.
Topje van de ijsberg
“De grote vraag is nu: is dit het topje van de ijsberg? Er zijn slechts een paar clusters zo groot als het Coma Cluster, maar er zijn veel meer sterrenstelsels even groot als NGC 1600”, aldus Chung-Pei Ma van de universiteit van Californië in Berkeley.
Hoe is het zwarte gat zo groot geworden?
Het zwarte gat in NGC 1600 is een binair zwart gat. Dit betekent dat er ooit twee of meerdere zwarte gaten waren, die zijn samengesmolten. Veel sterrenstelsels hebben binaire zwarte gaten, omdat sterrenstelsels groeien door andere stelsels op te slokken. Aangezien de meeste sterrenstelsels een eigen supermassief zwart gat hebben in de kern, betekent dit dat meerdere zwarte gaten één worden en er dus een sterker team ontstaat. De gaten drijven naar de kern van het nieuwe en grotere sterrenstelsel. Tijdens de reis peuzelt het zwarte gat stervormingsgebieden, nevels en sterren op, die op de route liggen. Eenmaal in de kern begint de dans, waarna de zwarte gaten – inmiddels flink groter geworden – samensmelten en waardoor er een nog groter gevaarte ontstaat.
We hoeven overigens niet bang te zijn dat dit monsterlijk grote zwarte gat ooit een bedreiging vormt voor de aarde of voor de Melkweg. De afstand tussen de aarde en het zwarte gat is een veilige 200 miljoen lichtjaar.
