Kleine nanomolens kunnen grote objecten van stroom voorzien. Dit ondervonden Amerikaanse wetenschappers. Zij plaatsten een nanomolen in een microdisk, die qua volume 4.000 keer groter is dan de nanomolen. Toch slaagde de piepkleine molen erin om de microdisk in de energiebehoefte te voldoen.
“De plasmonische motor heeft een breedte van slechts 100 nanometer”, zegt Xiang Zhang van de universiteit van California Berkeley. “Wanneer we gepolariseerd licht afvuren op de nanomolen, dan ontstaat er voldoende energie om de 4.000 keer grotere microdisk van siliciumdioxide aan te drijven.”
De nanomolen is van goud. De motor is zo ontworpen dat de interactie tussen licht en materie perfect is. De ‘wieken’ van de molen kunnen zowel linksom als rechtsom draaien. Waar dit vanaf hangt? De golflengte van het licht. Als de laser een golflengte heeft van 810 nanometer, dan draaien de wieken anders dan op een golflengte van 1.715 nanometer.
Het laserlicht veroorzaakt resonantie (trillingen), waardoor de nanomolen begint te draaien. Eigenlijk heeft het geheel dus wel iets weg van een ouderwetse Nederlandse windmolen, alleen dan op zeer kleine schaal.
Hieronder een video van de nanomolen in werking.
