Onderzoek wijst voorzichtig uit dat pasgeboren baby’s in Groot-Brittannië, Canada, Italië en Nederland vaker huilen dan in andere landen.
Tot die conclusie komen wetenschappers van de University of Warwick op basis van een meta-analyse (een statistische procedure om resultaten uit meerdere studies te halen en te combineren). Voor de meta-analyse werd gebruik gemaakt van meerdere studies waaraan in totaal meer dan 8700 kinderen uit verschillende landen hadden deelgenomen. In Nederland gaat het om iets meer dan honderd kinderen.
Gemiddeld
De onderzoekers berekenden op basis van die verschillende studies hoeveel uren de kinderen in de eerste twaalf weken van hun leven gemiddeld per dag huilden. Gemiddeld bleken pasgeborenen in de eerste twee weken van hun leven zo’n twee uur per dag te huilen. Rond zes weken bereikt het huilen een piek: gemiddeld huilen de kinderen op die leeftijd zo’n twee uur en vijftien minuten per dag. Nadat de kinderen zes weken oud zijn geworden, neemt het huilen geleidelijk af. Tegen de tijd dat de kinderen twaalf weken oud zijn, huilen ze gemiddeld nog zo’n 1 uur en 10 minuten per dag.
Nederlandse baby’s
Uit het onderzoek blijkt verder dat baby’s in sommige landen veel meer huilen dan in andere landen. Zo bleken Britse, Canadese, Italiaanse en Nederlandse baby’s het meest te huilen. Terwijl Deense, Duitse en Japanse baby’s zich het minst laten horen. Huilbaby’s – baby’s die meer dan drie uur per dag gedurende minimaal drie dagen per week huilen – bleken opvallend vaak voor te komen in Groot-Brittannië (28 procent van de baby’s die 1 tot 2 weken oud zijn voldoet aan die definitie), Canada (34,1 procent van de baby’s die 3 tot 4 weken oud zijn, voldoet aan die definitie) en Italië (20,9 procent van de baby’s die 8 tot 9 weken oud zijn, voldoet aan die definitie). Huilbaby’s zijn een stuk zeldzamer in Denemarken (5,5 procent van de baby’s voldoet op een leeftijd van 3 tot 4 weken aan de criteria) en Duitsland (6,7 procent van de baby’s voldoet op een leeftijd van 8 tot 9 weken aan die criteria).
Verschillen
Het onderzoek is volgens wetenschapper Dieter Wolke heel belangrijk. “Baby’s verschillen sterk van elkaar als het gaat om hoe vaak zij in de eerste weken van hun leven huilen – er zijn grote, maar normale variaties. We kunnen veel leren door te kijken naar culturen waarin baby’s minder huilen.” Onderzoek kan bijvoorbeeld uitwijzen waarom de baby’s in Japan minder huilen: heeft het te maken met de manier waarop de ouders met hun baby’s omgaan? Of spelen andere factoren – genen of ervaringen tijdens de zwangerschap bijvoorbeeld – een rol?
Het onderzoek resulteert in een overzicht van het aantal uren dat een baby in een gegeven land gemiddeld huilt. De resultaten zijn voor het ene land betrouwbaarder dan voor het andere land. Aangezien er slechts 109 Nederlandse kinderen deelnamen, kunnen de resultaten in ons land met een korreltje zout worden genomen.
In andere landen zijn meer papers gebruikt en daar kan de tabel volgens Wolke gebruikt worden om het huilgedrag van baby’s te toetsen. Wanneer het in de buurt komt van het gemiddelde, kan de tabel gebruikt worden om ouders gerust te stellen. Maar de tabel kan natuurlijk ook uitwijzen dat het huilgedrag van een baby niet gewoon is. In dat geval is vervolgonderzoek – naar de oorzaak van het huilen – noodzakelijk.
