Nieuw bewijs dat deze kikker dinosaurussen kon verorberen

De bijtkracht van de gigantische kikker moet vergelijkbaar zijn geweest met die van wolven en tijgers!

Een aantal jaren geleden ontdekten onderzoekers op Madagaskar de resten van een gigantische kikker: Beelzebufo. De kikker zou zo’n 40 centimeter groot zijn geweest en een slordige 4,5 kilo hebben gewogen. Al direct werd vermoed dat de inmiddels uitgestorven kikker een echt roofdier was dat zelfs grotere prooien – tot jonge dinosaurussen aan toe – kon grijpen en verorberen. Een nieuw onderzoek – gericht op de bijtkracht van de uitgestorven kikker – onderschrijft dat nu.

Een Zuid-Amerikaanse hoornkikker. Afbeelding: Kristopher Lappin.
Zuid-Amerikaanse hoornkikkers
Omdat het wat lastig is om de bijtkracht van een uitgestorven kikker direct af te lezen, keken onderzoekers eerst naar de bijtkracht van Zuid-Amerikaanse hoornkikkers. “In tegenstelling tot de meeste andere kikkers – die zwakke kaken hebben en doorgaans kleine prooien consumeren – vallen hoornkikkers dieren aan die net zo groot zijn als zijzelf, denk aan kikkers, slangen en knaagdieren,” vertelt onderzoeker Marc Jones. “En hun krachtige kaken spelen een belangrijke rol bij het grijpen en doden van de prooi.”

Vijftig liter water
Jones en collega’s moeten concluderen dat de hoornkikkers – met een kop die zo’n 4,5 centimeter breed is – een bijtkracht hebben van zo’n 30 newton. Vervolgens extrapoleerden ze die bevindingen naar grotere hoornkikkers die een 10 centimeter brede kop hebben. Hun bijtkracht zou uitkomen op bijna 500 newton en is daarmee vergelijkbaar met die van reptielen en zoogdieren met een kop van vergelijkbare grootte. Onderzoeker Kristopher Lappin legt uit wat je je bij een bijtkracht van zo’n 500 newton voor moet stellen. “Het voelt net zo als 50 liter water op je vingertop laten balanceren.”

Hoe stel je de bijtkracht van kikkers vast. Nou, zo! Afbeelding: Scientific Reports / doi:10.1038/s41598-017-11968-6.

2200 Newton
Op basis van die berekeningen en waarnemingen werd vervolgens de bijtkracht van Beelzebufo berekend: tot wel 2200 Newton. En daarmee zou deze vergelijkbaar zijn geweest met de bijtkracht van moderne wolven en vrouwelijke tijgers. “Met die bijtkracht moet Beelzebufo in staat zijn geweest om kleine en jonge dinosaurussen die in zijn leefgebied voorkwamen, te bedwingen,” aldus Jones.

Het is voor het eerst dat de bijtkracht van kikkers is gemeten, volgens Lappin. “En – ik spreek nu uit ervaring – hoornkikkers hebben best een indrukwekkende beet en zijn niet geneigd om los te laten. De beet van een grote Beelzebufo moet heel opmerkelijk zijn geweest: iets wat ik zeker niet zou willen ervaren.”

Bronmateriaal

"Bite force research reveals dinosaur-eating frog" - University of Adelaide

Afbeelding bovenaan dit artikel: Nobu Tamura (via Wikimedia Commons)

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd