Nieuw onderzoek bewijst dat de ‘power pose’ niet succesvol maakt

De benen gespreid en de handen in de zij of over je bureau hangen terwijl je vingertoppen op het bureaublad rusten: het is geen sleutel tot succes.

In 2010 concludeerden twee onderzoekers van Harvard University dat mensen een grotere kans hebben op succes in hun leven als ze de ‘power pose’ omarmen. Zo’n power pose is eigenlijk niets anders dan een manier om jezelf groter te laten lijken, bijvoorbeeld door je benen te spreiden en je handen in de zij te zetten. Of door over een tafel te leunen met je vingertoppen op het tafelblad. Met name mensen die – bijvoorbeeld vanwege geldgebrek of een lage sociale status – vrij machteloos waren, zouden bij zo’n power pose gebaat zijn.

TED-talk
Een TED-talk over de studie – de op één na best bekeken TED-talk ooit – zorgde ervoor dat de power pose de wereld veroverde. Meer dan 42 miljoen mensen hebben de TED-talk gezien en hoorden het advies van onderzoeker Amy Cuddy aan. Zo sprak ze onder meer over zenuwslopende sollicitatiegesprekken die dankzij de power pose heel anders kunnen verlopen. En wel door voorafgaand aan het gesprek twee minuten lang een power pose aan te nemen. Het zou er volgens Cuddy in resulteren dat mensen tijdens het sollicitatiegesprek zelfverzekerd overkomen en dus hun kans op succes vergroten.

Nieuw onderzoek
Maar is de impact van de power pose werkelijk zo groot? Verschillende studies hebben het werk van Cuddy en collega’s al in twijfel getrokken. Maar vier nieuwe studies lijken nu de laatste nagel aan de doodskist van de power pose te vormen. Geen van de studies slaagde er namelijk in om de effecten van de power pose te repliceren. “Er is op dit moment nauwelijks een reden om te blijven geloven dat het aannemen van deze posen een betekenisvol effect zal hebben op het leven van mensen,” concludeert onderzoeker Joseph Cesario.

Experimenten
Cesario en collega’s gingen in hun studie na wat de power pose met mensen doet. Zo lieten ze proefpersonen bijvoorbeeld Cuddy’s TED-talk zien, waarna een deel van de proefpersonen gedurende twee minuten een power pose aan moesten nemen. Na die twee minuten namen alle proefpersonen deel aan een spel waarin ze moesten onderhandelen met een andere proefpersoon. De proefpersonen die voorafgaand aan het spel een power pose hadden aangenomen, presteerden niet beter dan de proefpersonen die dat niet hadden gedaan.

Krachtiger
Doet de power pose dan helemaal niets met mensen? Het enige effect dat de power pose op mensen lijkt te hebben, is dat ze zich iets krachtiger voelen. Maar dat vertaalt zich dus niet in meer succes. “Jezelf krachtig voelen, geeft een goed gevoel, maar vertaalt zich op zichzelf niet in krachtiger of effectiever gedrag,” stelt Cesario.

De vier studies volgen op zeven andere, recent verschenen onderzoeken waarin onderzoekers – zonder succes – de resultaten van het power pose-onderzoek uit 2010 probeerden te repliceren. “Deze nieuwe studies – met in totaal meer proefpersonen dan bijna elke andere studie naar dit onderwerp – laten onomstotelijk zien dat power poses geen meetbaar effect hebben op het gedrag of de cognitie.” Onderzoeker Dana Carney, die in 2010 samen met Amy Cuddy de power pose-theorie lanceerde, moet Cesario en collega’s gelijk geven. “Door bewijs dat de afgelopen jaren is verzameld, is mijn kijk op de zaak veranderd (…) Ik geloof niet dat power pose-effecten echt bestaan.”

Bronmateriaal

"Eleven new studies suggest 'power poses' don't work" - Michigan State University

Afbeelding bovenaan dit artikel: Derrick Turner (via Michigan State University)

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd