De Chinese rover Yutu heeft – vele jaren na de Apollo- en Luna-missies – een nieuw type basalt ontdekt op de maan.
Yutu landde in 2013 op de maan. De rover landde in een heel interessant gebied. De rover zette voet op een jonge lavastroom. Het regoliet hier – de oppervlaktelaag bestaande uit gefragmenteerd gesteente – was dun en nog niet vermengd geraakt met puin afkomstig van elders op de maan. Hierdoor is de samenstelling van het regoliet vergelijkbaar met dat dat van het onderliggende vulkanische gesteente. Yutu heeft de afgelopen tijd uitgebreid onderzoek gedaan in dit interessante gebied en wetenschappers komen nu met de eerste bevindingen, gebaseerd op de door Yutu verzamelde data.
Nieuw soort gesteente
En die bevindingen zijn heel interessant. Het lijkt er namelijk op dat Yutu een nieuw soort gesteente ontdekt heeft op de maan. Het basalt op de landingsplek van Yutu lijkt in niets op basalt dat tijdens de Apollo- en Luna-missies terug naar de aarde werd gebracht.
Tijdens de Apollo- en Luna-missies werd basalt bestudeerd dat stamde uit de periode tussen drie en vier miljard jaar geleden, toen vulkanisme doodgewoon was op de maan. Het basalt dat Yutu nu heeft bestudeerd, is jonger. Het zou zo’n 2,96 miljard jaar oud zijn.
Samenstelling
Een ander belangrijk verschil tussen de gesteenten die Yutu bestudeerde en de gesteenten die tijdens de Apollo en Luna-missies werden bestudeerd, is de samenstelling. De gesteenten die tijdens de Apollo- en Luna-missie werden bestudeerd bevatten of veel titanium of heel weinig titanium en niets daar tussenin. Het basalt dat Yutu nu gespot heeft, bevat een gemiddelde hoeveelheid titanium en is eveneens rijk aan ijzer.
Wat betekent deze vondst voor ons begrip van de maan? De vondst laat in ieder geval zien dat de maan diverser is dan de Apollo- en Luna-missies ons wilden doen geloven. “De diversiteit vertelt ons dat het bovenste deel van de mantel van de maan een veel minder uniforme samenstelling heeft dan die van de aarde,” vertelt onderzoeker Bradley Jolliff. De bevindingen kunnen ook goed van pas komen als we de maan vanuit een baan rond het hemellichaam bestuderen. Als vanuit die baan gesteente wordt gespot dat op het gesteente dat Yutu bestudeerd heeft, lijkt, dan weten we nu dankzij het werk van Yutu het in elkaar steekt.
