De drone moet onderzoeken of op de grootste maan die Saturnus rijk is, leven mogelijk is.
Wetenschappers van het John Hopkins Applied Physics Laboratory hebben de drone ‘Dragonfly’ genoemd. En dat is niet zo gek. Want de drone heeft qua uiterlijk wel iets weg van een robotische libelle. En als het aan de onderzoekers ligt, gaat die libelle over niet al te lange tijd op weg naar Saturnus, om vervolgens een kijkje te nemen op diens grootste maan: Titan.
Dikke atmosfeer en meren
Titan is een heel interessant hemellichaam. De maan heeft niet alleen dikke atmosfeer, maar bezit tevens meren en zeeën die gevuld zijn met ethaan en methaan. Ook zijn er vrijwel alle ingrediënten voor leven zoals wij dat kennen, te vinden. Organisch materiaal ondergaat er waarschijnlijk as we speak chemische processen die vergelijkbaar zijn met processen die op de jonge aarde speelden, nog voor hier leven te vinden was. Onderzoekers willen dolgraag meer weten over die processen, maar daarvoor moeten we naar Titan. “Dit is het soort experiment dat we vanwege de tijdschaal die erbij komt kijken niet in het laboratorium kunnen doen,” legt onderzoeker Elizabeth Turtle uit. “Het mixen van rijke, organische moleculen en vloeibaar water op het oppervlak van Titan kan al heel lang bezig zijn.”
Ter plekke
En dus willen Turtle en collega’s een drone naar Titan sturen om de prebiotische processen ter plekke te bestuderen. De drone kan daarbij handig gebruik maken van de dikke atmosfeer die de maan rijk is. Die atmosfeer – in combinatie met een beperkte zwaartekracht – maakt vliegen er een stuk gemakkelijker dan op aarde.
Grote voordelen
Als het aan de onderzoekers ligt, bezoekt de drone verschillende plekken op Titan. En op elke locatie kan deze enkele monsters van het oppervlak en de atmosfeer verzamelen, onderzoeken hoever de prebiotische processen gevorderd zijn en zoeken naar sporen die wijzen op de aanwezigheid van leven. “We kunnen ook een lander naar Titan sturen en deze vier metingen op één plek uit laten voeren en zo ons begrip van Titan en vergelijkbare manen vergroten,” stelt onderzoeker Peter Bedini. “Maar we kunnen de waarde van de missie enorm verhogen als deze zich door de lucht kan verplaatsen en we in staat zijn om verschillende geologische omstandigheden te onderzoeken.” Het resulteert niet alleen in meer onderzoeksdata. “Maar verkleint ook de risico’s doordat we over en rond obstakels heen kunnen.”
Volgens de onderzoekers is het dankzij de snelle ontwikkelingen op het gebied van drones op dit moment zeker mogelijk om een drone naar Titan te sturen. Of het ook echt gaat gebeuren, is nog onduidelijk. In de herfst zal blijken of NASA er meer in ziet en de missie nog wat subsidie toe wil stoppen voor vervolgonderzoek. Mocht dat het geval zijn, dan is nog niet zeker of de drone naar Titan gaat: er zijn nog meer missies in de race en pas halverwege 2019 zal duidelijk worden welke van deze missies werkelijkheid gaat worden.
