Ook dolfijnen kunnen plezier ervaren

dolfijn

Als een dolfijn iets lekkers krijgt, slaakt hij een kreetje. Wil hij anderen daarmee over het lekkers vertellen? Of is het een kreet van plezier? Nieuw onderzoek suggereert het laatste. Ook dolfijnen kunnen blijkbaar plezier ervaren.

Onderzoeker Sam Ridgway bestudeert al jaren dolfijnen en walvissen en trakteert ze regelmatig op iets lekkers. En elke keer wanneer hij dat deed, begonnen ze een geluidje te produceren. Het riep een interessante vraag op. Lieten ze met dat geluidje aan anderen weten dat zij voedsel hadden gevonden? Of was het geluidje een kreet van plezier?

Voedsel en fluitje
Wanneer mensen dolfijnen trainen, doen ze dat alleen in eerste instantie met voedsel. Als een dolfijn of walvis het trucje goed doet, krijgt deze wat lekkers en klinkt tegelijkertijd een bepaald geluidje, bijvoorbeeld een fluitsignaal. Na enige tijd hoeft de trainer alleen het fluitsignaal maar te laten klinken om de dolfijn of walvis het trucje te laten uitvoeren. Een beloning in de vorm van voedsel is dan niet meer nodig. Ridgway concludeerde dat dolfijnen en walvissen niet alleen een kreet slaakten als ze een beloning kregen. In een later stadium – toen het fluitsignaal het voedsel verving – slaakten ze dezelfde kreet. En toen Ridgway dolfijnen en walvissen leerde dat ze een muziekje konden stoppen door heel diep te duiken, ontdekte hij dat ze – zodra de muziek stopte – ook zo’n kreet slaakten. “De kreet klonk ook in reactie op een prikkel die niet aan voedsel gerelateerd was,” concludeerde hij.

Ander onderzoek
Het deed Ridgway denken aan een studie die enkele decennia geleden plaatsvond. Uit dat onderzoek bleek dat stimulatie van het deel van het brein dat verantwoordelijk is voor het loslaten van dopamine – het stofje dat een plezierig gevoel geeft – bij dolfijnen en walvissen dezelfde reactie opriep als wanneer ze iets lekkers kregen. Zou het brein van de dolfijnen en walvissen in staat zijn om dopamine niet alleen vrij te geven als er voedsel werd verstrekt, maar ook als er alleen maar een fluitsignaal klonk?

Timen
Om dat uit te zoeken, ging Ridgway de kreet die de dieren slaakten, timen. Het vrijkomen van dopamine kost namelijk – een heel klein beetje – tijd: zo’n 100 milliseconden. Als de kreet meer dan 100 milliseconden na het horen van het fluitsignaal klonk, was het aannemelijk dat deze het resultaat was van het vrijkomen van dopamine. In dat geval was het een kreet van plezier en geen kreet bedoeld om anderen van bepaalde informatie te voorzien.

Tussen het moment waarop een fluitsignaal klonk en de dieren een kreet slaakten, zat inderdaad meer dan 100 milliseconden. “We denken dat we hebben aangetoond dat de kreet een emotionele lading heeft,” stelt Ridgway.

Bronmateriaal

"Dolphins and whales experience pleasure" - Company of Biologists (via Eurekalert.org)

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd