En dat is best vreemd, aangezien schildpadden na hun geboorte niet door hun ouders worden verzorgd.
Schildpadden worden geboren met een natuurlijke voorkeur voor gezichten. Tot die opvallende conclusie komen onderzoekers in een nieuwe studie gepubliceerd in het vakblad PNAS. Schildpadden zijn solitaire dieren. Maar toch levert de studie nu het eerste bewijs dat ook eenzame dieren van jongs af aan de neiging hebben om andere gezichten op te zoeken.
Studie
In de studie verzamelden de onderzoekers jongen van vijf verschillende soorten schildpadden. Nadat de schildpadden uit het ei waren gekropen, werden ze weggehouden van dieren of mensen. Elk schildpadje werd vervolgens in het midden van een rechthoekige ruimte geplaatst waar verschillende ‘plaatjes’ te vinden waren. In deze rondvormige plaatjes had het onderzoeksteam gaten geknipt die op verschillende manieren waren gerangschikt. Vervolgens analyseerden de onderzoekers de voorkeur van de jonge schildpadjes. Dit leidde tot een opvallende ontdekking. De schildpadden verplaatsten zich namelijk consequent naar het ‘gezichtachtige’ plaatje. Deze plaatjes hadden drie gaten die in een driehoekige vorm waren gerangschikt zodat ze eruitzagen als een gezichtje (zie foto hieronder).
Dat ook eenzame schildpadden zich al van jongs af aan aangetrokken voelen tot gezichten is best opmerkelijk. In tegenstelling tot vogels en zoogdieren zijn schildpadden namelijk solitaire dieren. Nadat ze uit het ei zijn gekropen worden ze niet door hun ouders verzorgd en vormen op latere leeftijd ook geen sociale groepen. Eerdere studies hebben zelfs aangetoond dat jongen van schildpadden in hun vroege leven soortgenoten liever negeren of vermijden.
Ouderlijke zorg
“Wetenschappers hebben een voorkeur voor gezichten alleen nog waargenomen bij sociale dieren, zoals mensen, apen en kuikens,” vertelt onderzoeker Elisabetta Versace. “Omdat al deze soorten ouderlijke zorg nodig hebben dacht men dat deze eigenschap belangrijk was om jonge dieren een handje te helpen om op hun ouders of soortgenoten te reageren. Nu hebben we echter aangetoond dat jongen van solitaire schildpadden hetzelfde gedrag vertonen. En dat suggereert dat het mogelijk om een andere reden is geëvolueerd.”
Verklaring
De vraag is natuurlijk waarom schildpadden zich aangetrokken voelen tot gezichten. “Het is mogelijk dat deze voorkeur het leervermogen van zowel sociale als solitaire soorten vanaf de vroege levensfase bevordert,” verklaart onderzoeker Silvia Damini. “Andere dieren kunnen namelijk informatie verschaffen over belangrijke omgevingsfactoren, zoals de beschikbaarheid van bepaalde hulpbronnen.” In staat zijn om signalen van andere levende dieren te herkennen en erop te reageren, zou jonge dieren dus kunnen helpen om informatie te vergaren die essentieel is voor hun overleving. De bevindingen suggereren dat dit gedrag waarschijnlijk meer dan 300 miljoen jaar geleden is geëvolueerd in de gemeenschappelijke voorouders van zoogdieren, reptielen en vogels.
Zoals gezegd voelen mensen zich ook aangetrokken tot gezichten en kunnen we er zelfs gemiddeld 5000 herkennen. Overigens maakt ons brein het soms wel erg bont. Want ook in levenloze voorwerpen zien we vaak een gezichtje, waar we vervolgens ook nog eens een bepaalde emotie aan toekennen. Denk aan het fronsende gezicht van een huis, een verraste bowlingbal of een grijnzende appel. Dit heeft te maken met de manier waarop onze hersenen zijn bedraad. Onderzoek toont namelijk aan dat we deze ‘nep’ gezichten met dezelfde neurale mechanismen van de hersenen verwerken als echte gezichten.
