Ook Pluto’s maantje Nix is bedekt met waterijs

Dat suggereren nieuwe gegevens die ruimtesonde New Horizons recent naar de aarde stuurde. De nieuwe informatie kan een beter beeld geven van hoe Pluto’s manen zijn ontstaan.

New Horizons bestudeerde de manen van Pluto – waaronder Nix – met behulp van LEISA (Linear Etalon Imaging Spectral Array). En de metingen van dit instrument wijzen er sterk op dat het oppervlak van Nix bedekt is met relatief puur waterijs.

Het betekent dat Nix overeenkomsten vertoont met Hydra: een ander maantje van Pluto dat ongeveer net zo groot is. Maar er zijn ook verschillen. Zo blijkt het ijs op Nix bijvoorbeeld wat grofkorreliger te zijn. Ook weerkaatst Hydra meer zonlicht dan Nix. Dat laatste is verrassend, aangezien Nix een ijziger oppervlak lijkt te hebben en je dus zou verwachten dat Nix meer zonlicht reflecteert dan Hydra.

Op de afbeelding hierboven zie je (v.l.n.r.): Charon (met een diameter van iets meer dan 1200 kilometer), Nix (ongeveer 48 kilometer lang) en Hydra (ongeveer 50 kilometer lang). Afbeelding: NASA / JHUAPL / SwRI.
Op de afbeelding hierboven zie je (v.l.n.r.): Charon (met een diameter van iets meer dan 1200 kilometer), Nix (ongeveer 48 kilometer lang) en Hydra (ongeveer 50 kilometer lang). Afbeelding: NASA / JHUAPL / SwRI.

Niet alleen het oppervlak van Hydra en Nix is met waterijs bedekt. Ook Charon bevat waterijs, zo bleek eerder al. Van de kleinste manen van Pluto – Styx en Kerberos – zijn op dit moment nog geen spectrale gegevens beschikbaar, maar onderzoekers gaan ervan uit dat ook deze manen met waterijs bedekt zijn. Het kan meer inzicht geven in de ontstaansgeschiedenis van de manen van Pluto. “Pluto’s kleine satellieten ontstonden waarschijnlijk allemaal uit een wolk puin die ontstond toen een kleine planeet op Pluto botste,” stelt onderzoeker Hal Weaver.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd