Ook tijdens de pandemie gaat de verzuring van de oceanen gewoon door

Toch blijken de oceanen wel enigszins te reageren op het feit dat we in 2020 minder CO2 uit hebben gestoten.

In het afgelopen jaar is onze CO2-uitstoot recordbrekend sterk gedaald. Deze daling heeft natuurlijk te maken het de uitbraak van het coronavirus, waardoor het leven in grote delen van de wereld tijdelijk stil was komen te liggen. Door wijd geïmplementeerde lockdowns zaten we aan huis gekluisterd. En dat drukte een flink stempel op de CO2-uitstoot. Het klinkt als goed nieuws voor onze planeet. Maar niet iedereen profiteert. Want de verzuring van de oceaan lijkt onafgebroken voort te zetten, zo meldt een nieuwe studie.

Schonere lucht
Enkele dagen geleden kwamen wetenschappers met de onomwonden cijfers. Doordat we massaal thuisbleven, daalde de uitstoot door fossiele brandstoffen afgelopen jaar met maar liefst zeven procent. Bijna op de ene op de andere dag werd de Himalaya voor eerst in jaren van een afstand zichtbaar. Rivieren stroomden vrij van giftige verontreinigende stoffen en de lucht fonkelde blauw in grote steden zoals New Delhi en Los Angeles. Daarnaast verschenen er talloze berichten over ongewone ontmoetingen met wilde dieren. Zo werd er een poema gespot die door de straten van Santiago struinde, bezochten herten een verlaten Japans attractiepark en doken er dolfijnen op in de kalme wateren in de haven van de Italiaanse stad Triëst. Het idee dat ‘de natuur geneest’ in 2020 schoot snel wortel.

Verzuring
Onderzoekers vroegen zich in het kader van die gedachte af of ook de oceaan zich langzaam herstelt. Wetenschapper Nicole Lovenduski verdiepte zich in de gegevens en besloot uit te pluizen wat de gevolgen van de COVID-19-emissiereductie is op de oceaan. Maar helaas zijn de resultaten enigszins teleurstellend. “Het is bijna onmogelijk om het terug te zien in pH,” zegt ze. “Dus heeft het de verzuring van de oceaan opgelost? Nee, dat niet.” De onderzoeker ontdekte dat zelfs als onze CO2-uitstoot vier keer zo sterk gedaald zou zijn als in de eerste helft van 2020, dit nauwelijks zoden aan de dijk zou hebben gezet.

Koraalriffen
Deze oceaanverzuring is een grote kwelgeest voor bijvoorbeeld koraalriffen – zoals het ernstig verbleekte Great Barrier Reef – en een aanzienlijk deel van al het oceaanleven. De opwarming van het zeewater zorgt namelijk voor stress, waardoor de algen die koralen van voedsel én kleur voorzien, het hazenpad kiezen. Het koraal blijft dan kleurloos – oftewel verbleekt – achter en gaat in het ergste geval dood.

Toch blijken de oceanen wel enigszins te reageren op het feit dat we in 2020 minder CO2 uit hebben gestoten. Hoewel de onderzoekers geen merkbare verandering in de zuurtegraad van de oceaan ontdekten, toonde de analyse aan dat we in 2021 toch een ommezwaai gaan zien. Zo blijkt dat de COVID-19-emissiereductie ertoe zal leiden dat de oceanen tegen 2021 iets minder CO2 uit de atmosfeer zullen opnemen. “Dit suggereert dat de uitwisseling van koolstof tussen de oceanen en de atmosfeer vrijwel onmiddellijk reageert op de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer,” aldus Lovenduski.

Klimaatverandering
En dat is heel belangrijk. De oceaan speelt namelijk een grote rol in het verminderen van de effecten van de door de mens veroorzaakte klimaatverandering. Dat komt omdat de oceaan overtollig uitgestoten kooldioxide uit de atmosfeer opneemt en opslaat. Dit verzacht de onmiddellijke gevolgen van klimaatverandering, denk bijvoorbeeld aan stijgende temperaturen op aarde. Maar in plaats van de aarde, wordt door dit proces de oceaan almaar warmer. Hierdoor zet het water uit en levert op die manier een bijdrage aan de stijgende zeespiegel.

Volgens de onderzoekers is er nog wel hoop. Want als we jaar na jaar onze uitstoot verder terugdringen en de ergste scenario’s voor de opwarming van de aarde weten te vermijden, hebben we nog een kans om de oceaanverzuring op lange termijn te vertragen. Hoewel dit misschien niet het positieve nieuws is waar men op hoopt, biedt de studie wel belangrijke aanwijzingen over wat er nodig is om de verslechterende gevolgen van de wereldwijde klimaatverandering in de oceanen te stoppen. Bovendien verschaft de studie belangrijke inzichten over hoe veranderingen in de CO2-concentratie in de oceaan in de toekomst beter kunnen worden gemonitord. “Deze plotselinge daling van de uitstoot is echt een big deal,” zegt Lovenduski. “Het kan inzicht geven in wat er mogelijk gaat gebeuren als we daadwerkelijk een plan zoals het Parijse Klimaatakkoord uitvoeren.”

Wist je dat…

…het terugdringen van onze emissies ook negatieve gevolgen voor de oceaan kan hebben? In een eerdere studie waarschuwen onderzoekers dat als de wereldwijde emissies verder worden teruggedrongen, de oceaan minder CO2 zal opnemen waardoor de effecten van klimaatverandering niet in dezelfde mate worden gecompenseerd als in het verleden. Het betekent dat er meer CO2 in de atmosfeer zal blijven hangen en zo kan bijdragen aan de opwarming. Het terugdringen van emissies kan dus toch nog tot opwarming leiden. Meer weten? Lees hier verder!

Bronmateriaal

"Impacts of COVID-19 emissions reductions remain murky in the oceans" - University of Colorado Boulder

Afbeelding bovenaan dit artikel: Pexels via Pixabay

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd