Al miljarden jaren regent het regelmatig zuurstof op de maan. Die zuurstof is afkomstig van de aarde en waarschijnlijk gegenereerd in de biosfeer.
De zonnewind bombardeert de maan bijna continu. Alleen wanneer de aarde tussen de maan en de zon in staat, weet de maan zich beschermt tegen de zonnewind. Het magnetisch veld van de aarde buigt de zonnewind dan af.
Ionen
Maar dat wil niet zeggen dat de maan dan helemaal niets te vrezen heeft. Want wanneer de aarde tussen de maan en de zon instaat kunnen ionen – afkomstig van de aarde – de maan bereiken. Eerder toonden onderzoekers al aan dat van de aarde afkomstige ionen van stikstof en andere edelgassen in die periode op de maan regenen. Nieuw onderzoek suggereert nu echter dat ook een ander belangrijk gas – zuurstof – zijn weg naar de maan weet te vinden op het moment dat de aarde tussen de maan en de zon in staat.
Zuurstof
Dat schrijven Japanse onderzoekers in het blad Nature Astronomy. Ze baseren zich op waarnemingen van de Japanse maansonde Kaguya. Deze sonde verzamelde de betreffende gegevens toen deze – samen met de maan – door de aarde tegen de zonnewind beschermd werd. De gegevens tonen aan dat de maan – wanneer de aarde tussen de zon en de maan in staat – bekogeld wordt door zuurstofionen. Deze ionen komen dan terecht in een micrometer diepe laag maangrond.
Al een tijdje
En dit hele proces speelt al een tijdje. Al sinds zuurstof in significante concentraties in de atmosfeer te vinden is. Dus al zo’n 2,5 miljard jaar. Nog fascinerender wordt het als je bedenkt dat het grootste deel van de zuurstof in de atmosfeer van de aarde gegenereerd wordt door aardse organismen. Het betekent dus dat de maan regelmatig ‘besmet’ wordt met door aardse wezens gegenereerde elementen.
Het onderzoek is interessant, omdat het suggereert dat we wellicht meer te weten kunnen komen over de aardse atmosfeer in vroeger tijden door de maangrond te bestuderen. Dat wil overigens niet zeggen dat we de geschiedenis van de aardse atmosfeer moeiteloos uit de maangrond kunnen aflezen. De onderzoekers benadrukken dat het lastig zal zijn om onderscheid te maken tussen de bijdragen die de zonnewind en de aarde – in de periode dat deze tussen de zon en de maan in staat – aan de maangrond levert.
