In de ruimte gaan dingen net even anders dan op aarde. En daar kunnen wetenschappers die onderzoek doen naar kanker hun voordeel mee doen, zo concludeert een wetenschapper in een nieuw paper. Sterker nog: de oplossing voor kanker kan zich wel eens in de ruimte bevinden.
In ons lichaam groeien cellen in 3D. In laboratoria zit dat er niet in, daar groeien cellen in 2D: ze spreiden zich platliggend uit. En omdat hun vorm in laboratoria heel anders is, is ook hun gedrag heel anders. En dat is een probleem voor wetenschappers die middels experimenten in het laboratorium onderzoek proberen te doen naar genetische veranderingen die de ontwikkeling en groei van cellen beïnvloeden. Natuurlijk zijn wetenschappers niet voor één gat te vangen: in de afgelopen jaren zijn meerdere methodes ontwikkeld om ervoor te zorgen dat cellen in het lab zich meer gaan gedragen zoals cellen in het lichaam. Maar zelfs met die methoden gedragen de cellen in het lab zich niet exact zo als cellen in het lichaam.
Ruimte
Om dit probleem op te lossen, moeten wetenschappers wellicht eens omhoog kijken, zo schrijft wetenschapper Jeanne Becker in een paper dat in het blad Nature Reviews Cancer is verschenen. In het paper analyseert ze veertig jaar aan celonderzoek in microzwaartekracht. Deze onderzoeken vonden plaats in spaceshuttles, het internationale ruimtestation en Russische ruimtevaartuigen.
Experimenten
Uit die onderzoeken blijkt onder meer dat immuuncellen in de ruimte anders werken: het lijkt erop dat ze onder invloed van de micro-zwaartekracht onderdrukt worden. Ook blijkt dat de architectuur van cellen in de ruimte anders is: de celwanden, interne organisatie en zelfs de vorm van cellen is anders, zo zijn cellen in de ruimte ronder. Ook de genexpressie kan door toedoen van microzwaartekracht veranderen, zo blijkt uit andere experimenten.
Tijd
In haar paper concludeert Becker dat we voldoende ervaring met onderzoek in de ruimte hebben opgebouwd om dit onderzoek naar een hoger plan te tillen en in de ruimte onderzoek te gaan doen naar de meest uiteenlopende ziektes, waaronder kanker. “Ik heb de kans gehad om met eigen ogen te zien wat er (in de ruimte, red.) kan gebeuren,” vertelt Becker. “Het is echt ongelofelijk. En het is zonde om dit onderzoeksplatform niet ten volle te gebruiken. Het is het enige laboratorium in zijn soort. En het is nu tijd om het te gaan gebruiken, want het station is helemaal af en beschikbaar.”
Terwijl Becker pleit voor specifiek onderzoek naar kanker in de ruimte, werken onderzoekers op aarde hard aan manieren om ervoor te zorgen dat cellen in laboratoria zich natuurgetrouwer gaan gedragen. En op het moment worden op dat gebied vorderingen gemaakt. Vandaar dat Becker ook het meeste ziet in een combinatie van onderzoek: studies op aarde en in de ruimte. “In 3D veranderen dingen, dat is echt ongekend. De variabele waar je hierbij naar moet kijken, is de zwaartekracht en je kunt de zwaartekracht op aarde niet helemaal wegnemen. Je moet daarom naar een plek gaan waar de zwaartekracht een minder grote rol speelt.” Door een combinatie van onderzoek in de ruimte en op aarde kunnen onderzoekers mogelijk achterhalen welke cellulaire veranderingen leiden tot kanker en hoe we die veranderingen kunnen voorkomen. Uiteindelijk kan dat dan wel eens leiden tot nieuwe behandelmethodes.
