Paradoxaal, maar waar. De opwarming leidt tot smeltend zee-ijs en dat leidt tot meer sneeuw op het noordelijk halfrond.
In 2007 vestigde het zee-ijs rondom de noordpool een nieuw record. Er was sinds de tijd dat wij mensen het meten nog nooit zo weinig van geweest. In de jaren die volgden, kreeg het noorden van de VS en het noordwesten en midden van Europa en China te maken met flink wat sneeuw. Sterker nog: in de winter van 2009 in 2010 werd een record gevestigd: voor zover wetenschappers weten, viel er slechts één keer eerder zoveel sneeuw op het noordelijk halfrond.
Verband
En dat alles is zeker geen toeval, zo schrijven onderzoekers nu in het blad Proceedings of the National Academy of Sciences. Ze bestudeerden de hoeveelheid zee-ijs tussen 1979 en 2010 en legden die resultaten naast het weer in het noordelijke deel van de VS, Europa en China. Ze ontdekten dat een afname in de hoeveelheid zee-ijs in de herfst op de noordpool resulteerde in significant meer sneeuw tijdens de winters in onder meer Europa.
Hoe?
Hoe is dat verband te verklaren? De onderzoekers denken het wel te weten. De opwarming zorgt ervoor dat het zeeijs in het hartje van de zomer en het begin van de herfst hard smelt. Het terugtrekkende zee-ijs heeft weer invloed op de atmosferische circulatie: de verplaatsing van lucht in de atmosfeer. Zo wordt de westenwind zwakker en wordt er meer koude lucht naar het zuiden verplaatst. Tegelijkertijd bevindt zich door het smelten van het zee-ijs meer vocht in de lucht. En dat is weer een bouwstof voor neerslag en door de koude lucht wordt die neerslag sneeuw.
Modellen waarin wetenschappers ervan uitgaan dat het zee-ijs zich blijft terugtrekken en dus harder smelt dan dat het zich herstelt, onderschrijven de resultaten. Hieruit blijkt namelijk ook dat die situatie resulteert in meer sneeuw en meer koude lucht op het noordelijk halfrond.
