Op een Romeins christelijke begraafplaats in de Egyptische Dakhla-oase hebben archeologen de overblijfselen van een twee tot driejarig mishandeld kind gevonden. Het kind leefde zo’n 2000 jaar geleden; dit maakt de vondst het oudste bewijs van kindermishandeling ooit.
De onderzoekers vonden de overblijfselen in het zogenoemde Kellis 2 Cemetary. Op het eerste gezicht leek er niets vreemds aan de hand; totdat één van de archeologen de botten van dichtbij bekeek. De bovenarmen en het sleutelbeen van het kind bleken vol breuken te zitten.
Mishandeling
Omdat geen van de breuken per se een gevolg van mishandeling hoeven te zijn, vervolgde het team het onderzoek met een aantal tests. Hieruit kwamen nog meer letsels tevoorschijn: breuken op plekken als de onderarm, de ribben, het bekken en de rug. De verwondingen bleken allen in verschillende stadia van genezing te zijn: een signaal dat de breuken op verschillende momenten zijn ontstaan en niet als gevolg van eenmalig trauma. Eén van de breuken gaf wel de zekere doorslag; op de beide bovenarmen van het kind waren meerdere complete breuken te zien. Dit heeft volgens de onderzoekers een hoop kracht gekost, aangezien kinderen een stuk flexibeler zijn dan volwassenen. Het team denkt dat iemand beide armen van het kind had opgepakt en hem of haar vervolgens ruw heen en weer schudde. Wat het kind uiteindelijk deed sterven, is niet zeker. Volgens de archeologen zou het de laatste breuk (aan het sleutelbeen) kunnen zijn, maar zeker weten doen zij het niet.
Het kind, dat zich tussen vele anderen bevindt, lijkt de enige te zijn die mishandeld werd. Dit bewijst volgens het team alleen maar meer dat kinderen een waardevolle rol speelden in de oude Egyptische samenleving. Romeinen daarentegen, geloofden dat kinderen zwak werden geboren en het was de taak van de ouders om hen tot volwassenen te ‘kneden’. Zo gaven zij hun nakomelingen lijfstraffen en wasten zij hen in koud water. Ook gebeurde het wel eens dat baby’s werden vastgemaakt op houten planken om er voor te zorgen dat zij op de juiste manier groeiden. Mogelijk is de mishandeling van dit ene kind veroorzaakt door de invloed van de Romeinen.
Archeologen stuitten niet vaak op bewijs van kindermishandeling. Eén van de oorzaken hiervan zou zijn dat er, tot twintig jaar geleden, niet of nauwelijks naar de overblijfselen van kinderen werd gekeken. Onderzoekers waren van mening dat kinderen hen niet veel over het verleden konden vertellen. Andere gevallen van mogelijke kindermishandeling kwamen voorheen uit Frankrijk, Peru en het Verenigd Koninkrijk, allen daterend uit de Middeleeuwen of later.
