Professor Marc Waelkens van de Katholieke Universiteit Leuven heeft in Anatolië (het huidige Turkije) het oudste Romeinse badhuis van Klein-Azië ontdekt. De baden stammen uit het jaar 10 tot 30 na Christus en maakten deel uit van een oude Romeinse stad die in de zevende eeuw na Christus door toedoen van een aardbeving werd vernietigd.
De restanten van het complex zijn voorlopig op 10 tot 30 na Christus gedateerd, maar het is mogelijk dat het badhuis in werkelijkheid ouder is en onder het bewind van Augustus of Tiberius tot stand is gekomen. Het complex is 32,5 bij 40 meter groot en prima bewaard gebleven. De muren waren vroeger zeker twaalf meter hoog, daarvan staat nog zo’n 8,5 meter recht overeind.
Eerder werden in dit gebied – Sagalassos – ook de keizerlijke baden ontdekt. Deze stammen uit de periode tussen 120 en 165 na Christus en vormen samen met een oppervlakte van meer dan 5000 vierkante meter het grootste badhuis buiten Rome. De baden die nu ontdekt zijn, zijn waarschijnlijk in de tweede eeuw voor Christus door de keizerlijke baden vervangen. In die tijd stelde Hadrianus Sagalassos aan als keizerlijk centrum van de regio. Dat betekende dat er veel feesten, festivals en spelen werden gehouden. Waarschijnlijk voldeden de baden die nu ontdekt zijn toen niet meer.
De badhuizen hadden diverse baden met lauw, warm en koud water. Elk bad bevond zich in een aparte kamer. Op de foto hieronder is de muur van de stookplaats te zien. Door het gat in de muur kon de warme lucht ontsnappen. Deze verwarmde de middelste ruimte van de thermen.
