OV-reiziger gaat ver om contact met ander te voorkomen

Mensen die met het OV reizen, gaan heel ver om te voorkomen dat een ander de vrije plek naast hen in beslag neemt. En hun argumenten voor dat asociale gedrag zijn zwak, zo blijkt uit nieuw onderzoek.

Mensen die met de bus of trein reizen, hebben het vast wel eens meegemaakt. In de bus of trein zitten allemaal ‘eenlingen’: mensen die in hun eentje in een bank zijn geschoven. De vrije plek naast zich beschermen ze goed door hun tas of jas erop te leggen of door zelf niet aan de raamkant, maar aan het gangpad te gaan zitten. Onderzoeker Esther Kim van de Yale University was dit gedrag ook opgevallen. Ze besloot er onderzoek naar te doen. Welke methodes gebruiken mensen om de afstand tussen zichzelf en andere OV-reizigers zo groot mogelijk te houden? En belangrijker nog: waarom doen ze dat?

Gek
Kim reisde voor haar onderzoek drie jaar lang door de VS. Ze ontdekte al snel dat OV-reizigers er een onbeschreven regel op nahouden. Als er ergens nog een bank in de bus of trein vrij is, dan gaan ze absoluut niet naast een ander zitten, maar nemen ze de bank (ook al zijn ze maar in hun eentje) in beslag. Het argument voor dat bijzonder gedrag? Als er banken vrij zijn en een OV-reiziger ploft toch naast een ander neer dan wordt deze gezien als een gek.

WIST U DAT…

…Amerikaanse boslijsters er een heel strak reisschema op nahouden?

Trucjes
Mensen die al in de bus zitten en in hun eentje een bank bezet houden, hebben tal van trucjes om te voorkomen dat een vreemde naast ze komt zitten. Ze vermijden oogcontact, plaatsen een grote tas op de stoel naast zich, luisteren naar muziek en doen alsof ze een ander niet horen vragen of de stoel naast ze nog vrij is, ze doen alsof ze slapen en soms liegen ze zelfs en stellen dat de stoel al bezet is.

Verandering
Opvallend genoeg verandert de houding van mensen radicaal wanneer de buschauffeur omroept dat de bus snel vol zal raken en dat daarom alle vrije plekken beschikbaar moeten worden gesteld. “Het doel verandert dan, van alleen zitten in zitten naast een ander, normaal individu,” vertelt Kim. Van welk ras of geslacht dat andere individu was, deed er niet toe. Als hij of zij er maar normaal uitzag en zich normaal gedroeg.

Comfort
“Eén reiziger vertelde me dat het belangrijkste doel is om de rit door te komen en dat ik dikke mensen moest vermijden, want die zweten meer en ruik je dus waarschijnlijk ook sterker.” Reacties zoals deze vertellen iets over waarom mensen elkaar in het OV vermijden. “Eigen comfort is de grootste zorg van de reiziger, groter dan de zorg omtrent de achtergrond van zijn medereizigers.” Ook veiligheid lijkt een rol te spelen: mensen maken zich zorgen over hun eigen veiligheid en vermijden daarom de ander. Dat is vooral het geval met busvervoer: mensen moeten vaak in slecht verlichte bushokjes wachten en voelen zich daar niet veilig.

“Uiteindelijk is dit asociale gedrag te wijten aan de vele frustraties die het langdurig delen van een kleine publieke ruimte met zich meebrengt,” stelt Kim. Haar volledige onderzoek is terug te vinden in het blad Symbolic Interaction.

Bronmateriaal

"Strangers on a Bus: Study Reveals Lengths Commuters go to Avoid Each Other" - Wiley.com
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Oli Shaw (cc via Flickr.com).

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd