Papegaai kan net zo goed redeneren als driejarige

Wetenschappers hebben in een interessant experiment aangetoond dat een papegaai net zo goed in staat is om over oorzaak en gevolg te redeneren als een driejarig kind.

De onderzoekers voerden het experiment met zes grijze roodstaartpapegaaien uit. De papegaaien waren tussen de tien en 35 jaar oud, de helft was van het mannelijke geslacht. De papegaaien namen plaats. Voor ze stonden bakjes. In sommige bakjes zat voedsel. De andere bakjes waren leeg. De onderzoekers schudden de bakjes heen en weer. De bakjes met voedsel erin, maakten veel lawaai. Vervolgens zetten de onderzoekers de bakjes weer terug. De vogel kon nu kiezen welk bakje hij wilde benaderen. De papegaai koos in dit geval altijd voor het bakje dat lawaai maakte, opende het en at de beloning op.

Schudden
Soms pakten de onderzoekers het experiment anders aan. Ze schudden nu alleen met het bakje dat leeg was. Opvallend genoeg beredeneerde de vogel nu dat de beloning dan in het andere bakje moest zitten. En dus koos hij voor het bakje dat de onderzoekers niet hadden aangeraakt. Om er zeker van te zijn dat de papegaai beredeneerde dat de beloning in het andere bakje moest zitten en niet simpelweg het bakje dat geen geluid maakte, vermeed, volgde een derde experiment.

Luidspreker
De onderzoeker die de bakjes heen en weer schudde, droeg een luidsprekertje rond de polsen. Het zat verstopt in de mouw en was verbonden met een MP3-speler. Uit de luidsprekers kwam het geluid van walnoten (de beloning) die heen en weer werden geschud. Soms schudde de onderzoeker met het bakje in haar linkerhand en maakte de luidspreker links het geluid. Soms schudde ze met het bakje in haar rechterhand en maakte de luidspreker links geluid. De vogels kozen wederom voor het bakje dat het meeste lawaai maakte, maar alleen wanneer het geluid aan de juiste kant klonk. Oftewel: wanneer het linkse bakje geschud werd en ook het luidsprekertje links geluid maakte. De vogels gingen dus echt op het geluid af. “Dat suggereert dat de vogels het geluid behandelden alsof het door het voedsel veroorzaakt werd,” zo schrijven de onderzoekers in het blad Proceedings of the Royal Society B. Dat verband konden ze blijkbaar beredeneren.

Bijzonder
De resultaten zijn best bijzonder. “Tijdens de experimenten vonden we overtuigend bewijs van de vaardigheid van de grijze roodstaartpapegaaien om geluid dat door het schudden van een bakje ontstaat te gebruiken om verborgen voedsel op te sporen. Zelfs tijdens het allereerste experiment leidden de papegaaien uit het uitblijven van geluid af dat het voedsel in het andere bakje – dat niet geschud werd – moest zitten. Zulk gedrag is tot op heden enkel bij mensapen en bij geen enkel ander niet mensachtig dier aangetroffen.”

En ook voor ons mensen is zo’n experiment overigens nog niet zo gemakkelijk. Kinderen van een jaar of twee kunnen bijvoorbeeld op basis van geluid nog niet beredeneren dat er iets in een doos zit. Pas als ze drie of vier jaar oud zijn, zijn ze daartoe in staat. Daaruit volgt dat de grijze roodstaartpapegaaien op dit gebied dus net zo goed kunnen redeneren omtrent oorzaak en gevolg als een kleuter.

Bronmateriaal

"Grey parrots use inferential reasoning based on acoustic cues alone" - Royalsocietypublishing.org
De foto bovenaan dit artikel is gemaakt door Keith Allison (cc via Flickr.com).

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd