Pfew..Amerikaanse overheid wil geen Death Star bouwen

death star

Meer dan 34.000 Amerikanen wilden het heel graag, maar hij komt er niet. De Amerikaanse overheid gaat geen Death Star bouwen. Gelukkig maar, want dat is toch geen missie waar wij als mensheid mee geassocieerd willen worden?

Men vraagt zich wel eens vertwijfeld af waar ambtenaren zich nu precies een hele dag mee bezighouden. Van Amerikaanse ambtenaren weten we het nu. Zij vullen hun werkweek met vraagstukken zoals: gaan we nu de Death Star bouwen of niet? Voor wie geen nerd en dus Star Wars-fan is (wat doet u eigenlijk op deze site?), zal ik de Death Star kort even uit de doeken doen. Het is een fictief ruimtestation uit de Star Wars-film, gebouwd door het keizerrijk van keizer Palpatine en in staat om hele planeten te vernietigen. Een gigantisch massavernietigingswapen, zeg maar.

Grover geschut
Dat Amerikanen gek zijn op wapens, is geen geheim. Maar er is nog wel een verschil tussen een pistooltje dat ter zelfverdediging onder het kussen ligt en de Death Star. Met het eerste verjaagt u dieven, met het tweede ruimt u hele sterrenstelsels uit de weg. En blijkbaar hebben de Amerikanen behoefte aan dergelijk grover geschut. Meer dan 34.400 Amerikanen tekenden een petitie waarin de Amerikaanse overheid opgeroepen wordt om in 2016 te starten met de bouw van de Death Star.

Reactie
Nu is de Amerikaanse overheid verplicht om petities die door meer dan 25.000 mensen zijn ondertekend, serieus onder de loep te nemen. En dus kreeg een Amerikaanse ambtenaar op een goede maandagochtend dit opmerkelijke verzoek op zijn bureau. Hij zal zich ongetwijfeld even in de ogen gewreven hebben. Ongelofelijk of niet: de democratie eiste dat hij met een antwoord kwam. Gelukkig had deze ambtenaar gevoel voor humor. Zijn reactie op de petitie is namelijk hilarisch. Zo komt hij eerst met drie redenen waarom de Amerikaanse overheid de Death Star niet gaat bouwen:

1. De kosten voor het bouwen van de Death Star worden geschat op 850.000.000.000.000.000. Dus wijst de ambtenaar er fijntjes op dat de VS het begrotingstekort probeert te verkleinen, en niet te vergroten.
2. De regering kan niet achter het opblazen van planeten staan.
3. Waarom zou de Amerikaanse regering ontelbaar veel belastingcenten spenderen aan het bouwen van een Death Star die een fundamenteel gebrek heeft en door een sterrenschip met slechts één man aan boord, kan worden uitgeschakeld (Star Wars-fans begrijpen precies wat de ambtenaar hiermee bedoelt).

Daarnaast wijst de ambtenaar er fijntjes op dat de Amerikanen ook zonder een Death Star al voldoende projectjes in de ruimte hebben lopen. Denk aan het ISS, de rovers op Mars en Voyager die elk moment het zonnestelsel kan verlaten. En wie zich met al die ogen die op de ruimte en eventuele bedreigingen die daar vandaan kunnen komen, zijn gericht nog niet veilig voelt, moet bedenken dat president Barack Obama uitstekend overweg kan met een lichtzwaard (een wapen uit Star Wars), zo meldt de ambtenaar. Voor wie zich daar niets bij voor kan stellen, heeft de ambtenaar een kiekje toegevoegd.

Ziet u hoe goed Obama met het lichtzwaard overweg kan? Wie heeft er dan nog een Death Star nodig? Foto: The White House (via Flickr.com).
Ziet u hoe goed Obama met het lichtzwaard overweg kan? Wie heeft er dan nog een Death Star nodig? Foto: The White House (via Flickr.com).

Wie zijn The People?
De petitie en de reactie erop maken me nieuwsgierig. Wat zijn dat voor mensen die zo’n petitie ondertekenen? Wie zijn Kian B, Lee L, Ralf H, Matthew R, Sean W en die 34.430 anderen? Werklozen die door deze petitie aan een baan in de ruimte-industrie hopen te komen (om de Death Star in een jaar tijd helemaal te poetsen zijn al 48 miljoen schoonmakers nodig, zo berekenden studenten)? Huismoeders die zich zorgen maken over de veiligheid van hun kinderen? Burgers die ambtenaren willen zien zweten op non-issues? Ambtenaren die om werk verlegen zitten? Wat de motieven van de ondertekenaars ook zijn: het feest gaat niet door.

Natuurlijk zou het bouwen van een Death Star een fascinerend proces zijn. En het is niet voor het eerst dat mensen zich aan zulke wilde plannen wagen: mensen buigen zich immers ook al over de bouw van een heus sterrenschip. Dankzij films en series kunnen we ons een prima beeld van dergelijke projecten vormen: we associëren het met grootse avonturen, spanning, belangrijke ontdekkingen en uiteindelijk een triomferende mensheid die afrekent met nare buitenaardse wezens en hun vreemde krachten en ambities. Maar moeten onze prioriteiten werkelijk bij projecten die het vooral goed doen in de media, liggen? De ervaring leert van niet. Beter richten we onze pijlen op missies die de grote media en We the people links laten liggen. Bijvoorbeeld zo’n prachtige sonde als Voyager die binnenkort na decennia onderweg te zijn geweest als eerste door mensen gebouwde object het zonnestelsel gaat verlaten. Of het wetenschappelijk onderzoek in het ISS waaruit moet blijken hoe ons lichaam reageert op een langdurig verblijf in de ruimte. Of Marsrovers die druk rondrijden op de rode planeet, zoekend naar antwoorden op grote wetenschappelijke vraagstukken, zoals: hoe zag Mars er vroeger uit en is er misschien ooit leven mogelijk geweest? Het klinkt op het eerste gezicht misschien niet zo spannend als interstellaire reizen en ruimteschepen die planeten aan gort kunnen schieten, maar uiteindelijk zijn dat wel de missies die de geschiedenis ingaan en die werkelijk laten zien waar de mensheid tot in staat was. Het zijn missies waar we trots op kunnen zijn. Missies waar we mee geassocieerd willen worden. Simpelweg omdat ze niet ingegeven worden door angst of verlangen naar werkgelegenheid, maar door die ene emotie waar de menselijke soort om bekend wil staan: nieuwsgierigheid.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd