Mensen die gedurende lange tijd veel ontstekingsremmende medicijnen slikken, verkleinen daarmee de kans op Alzheimer. Maar wanneer ze de ziekte eenmaal onder de leden hebben, vertragen deze medicijnen Alzheimer niet. Dat blijkt uit onderzoek van Daniëlle de Jong van het Nijmeegse Donders Institute. Gelukkig is er ook goed nieuws.
De Jong ontdekte in het brein tevens diverse stoffen die het mogelijk maken om de diagnose dementie al vroeg en heel specifiek te stellen. Mensen met dementie hebben in hun hersenvocht bepaalde eiwitten en afbraakproducten van zenuwcellen zitten en dat kan onderzoekers meer vertellen over de vorm van dementie die de patiënten hebben. Een ruggeprik is voldoende om de diagnose te stellen. Het is belangrijk om op tijd te bepalen welke vorm van dementie optreedt, want dan kan ook bijtijds beslist worden welke behandeling gestart moet worden.
Niet vertragen
De Jong verzamelde een aantal proefpersonen en gaf ze een jaar lang dagelijks ontstekingsremmende medicijnen of een placebo en een maagbeschermer tegen de bijwerkingen van de pillen. “Hoewel bekend is dat mensen die veel van deze ‘NSAID’s’ (ontstekingsremmende medicijnen, red.) slikken – zoals reumapatiënten – een duidelijk kleinere kans hebben op de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer, blijkt uit mijn onderzoek helaas niet dat we de aftakeling door de ziekte kunnen vertragen met een dagelijkse dosis pijnstiller,” vertelt De Jong.
Niet te behandelen
Toch maakt die conclusie het onderzoek niet nutteloos, zo meent expert Marcel Verbeek. “Het is een belangrijke hypothese die we hier ontkrachten,” vertelt hij. “Patiënten met Alzheimer ontwikkelen plaques van eiwitten in de hersenen, waarbij ook kleine ontstekingen ontstaan die het ziekteproces versnellen. Tegen de tijd dat klinisch is vast te stellen dat mensen Alzheimer hebben, helpt het kennelijk niet meer die ontstekingen te behandelen.”
Geen belang?
“Onze studie suggereert dat ontstekingsremmers kennelijk in een voorstadium hun werk doen,” vertelt De Jong. “Je zou in een gezonde groep mensen tussen de veertig en de zestig een langjarige studie moeten opzetten om te kijken of het werkt om ibuprofen te geven. Ik zie dat er niet snel van komen. De farmaceutische industrie ziet geen belang in het onderzoek. Omdat er nauwelijks geld te verdienen is met deze goedkope, vrij verkrijgbare geneesmiddelen was het opzetten van mijn klinische studie al erg moeilijk.”
De Jong slikt de medicijnen zelf in ieder geval niet om Alzheimer tegen te gaan en wil het anderen ook niet direct aanraden. “We weten gewoon niet of het werkt, helaas.”
