Primitieve ogen van een zeester zijn veel beter dan wij denken

zeester-oog

Voor het eerst zien wetenschappers dat zeesterren hun primitieve ogen gebruiken om visueel te navigeren door hun omgeving. Dit blijkt uit onderzoek van de universiteit van Kopenhagen. Blijkbaar kunnen zeesterren met hun primitieve ogen beelden zien. Dit betekent dat zeesterren een belangrijke rol spelen in de evolutie van het oog.

Het menselijk oog is erg verfijnd met een iris, lens, pupil en hoornvlies. Primitieve ogen waren dit niet. De meeste eenvoudige versies van ogen konden enkel licht en donker onderscheiden. Voor de platworm is dit goed genoeg, omdat dit organisme van licht af beweegt naar het donker.

Ook zeesterren hebben ogen. Op de punt van elke arm zit een plekje dat gevoelig is voor licht. Tot nu toe dachten wetenschappers dat zeesterren alleen maar licht en donker konden onderscheiden. Nu blijkt dat de ogen wellicht geavanceerder zijn.

Het oog van een zeester.
Het oog van een zeester.
Experiment
Onderzoekers van de universiteit van Kopenhagen plaatsten zeesterren met en zonder ogen op een afstand van één meter van een koraalrif. De zeesterren zonder ogen bewogen zich willekeurig, terwijl de zeesterren met ogen doelgericht naar het koraalrif navigeerden. “Deze resultaten laten zien dat het zenuwstelsel van een zeester visuele informatie kan verwerken”, zegt onderzoeker Anders Garm.

Evolutionaire tussenstap
Garm en zijn team onderzochten de fotoreceptoren in de ogen van de zeesterren. Daaruit blijkt dat deze fotoreceptoren een soort overgangsvorm zijn van rhabdomerieke naar ciliaire fotoreceptoren. Garm: “Vanuit een evolutionaire invalshoek is dit zeer interessant. Wellicht dat zeesterren de eerste dieren waren die beelden zagen. Als dit zo is kunnen we uitvogelen waarom zeesterren deze evolutionaire sprong maakten.”

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd