Amerikaanse wetenschappers hebben een robot geleerd om de aandacht van mensen te trekken. De robot is ook in staat om zelfstandig vast te stellen of hij de aandacht heeft. Een belangrijke stap in de richting van perfecte interactie tussen robot en mens.
De onderzoekers zetten de robot Simon in een kamer en leerden deze een aantal manieren om de aandacht te trekken. Bijvoorbeeld: zwaaien met een arm of gebaren dat iemand dichterbij moest komen. Een aantal vrijwilligers (van de menselijke soort) kreeg opdracht om met mobieltje te bellen, met blokken te spelen of een Rubiks kubus op te lossen, terwijl Simon om aandacht ‘vroeg’.
Hebbes!
Daarbij ging het natuurlijk niet zozeer om het vragen van de aandacht. Belangrijker was dat de robot in staat was om vast te stellen wanneer hij de aandacht kreeg.
WIST U DAT…
Zeer goed
Simon observeerde de proefpersonen gedurende enkele seconden voordat hij ging zwaaien. Daarna maakte hij zijn bewegingen. Vervolgens bestudeerde hij de mensen nog eens drie seconden. Hij was op zoek naar veranderingen in het gedrag. “Misschien zouden mensen terugzwaaien of de richting waarin ze keken, veranderen,” legt onderzoeker Aaron Bobick uit. Simon deed het prima: in zo’n tachtig procent van de gevallen wist de robot juist vast te stellen dat hij de aandacht had of genegeerd werd. En dat enkel op basis van zijn camera.
Mogelijkheden
Wetenschappers zijn enthousiast en zien grote mogelijkheden. “Of de robot nu ouderen moet assisteren of iemand moet helpen met het bouwen van iets, natuurlijke interacties tussen robots en mensen zijn nodig om de samenwerking goed te laten verlopen. De vaardigheid om menselijke reacties te begrijpen maakt daar deel van uit.” En dat is nog niet zo gemakkelijk: onze bewegingen zijn vaak subtiel en lastig op te merken voor de robot.
Daar komt nog eens bij dat mensen anders op robots reageren dan op soortgenoten. “Simon beweegt bijvoorbeeld langzamer dan je van een mens zou verwachten,” vertelt Bobick. Dat zorgt er soms voor dat mensen ook langzamer bewegen. “En dat maakt het lastiger om veranderingen in gedrag te detecteren. Als Simon natuurlijker beweegt, kunnen we verwachten dat ook mensen natuurlijker reageren en dat maakt het een stuk gemakkelijker.”
Bovenstaande foto is gemaakt door een medewerker van Georgia Tech.
