Rosetta ziet zinkgaten op komeet 67P

Op de komeet 67P zijn vreemde, ronde gaten zichtbaar. Dit zijn geen kraters. Hoe zijn ze ontstaan? Wetenschappers beweren in een paper in het wetenschappelijke vakblad Nature dat het zinkgaten zijn.

Waarschijnlijk ontstaan deze zinkgaten waneer ijs onder het oppervlak van de komeet sublimeert. Dit is de faseovergang van een vaste fase naar een gasvormige fase, waarbij de vloeibare fase wordt overgeslagen.

Het is niet vreemd dat deze zinkgaten op kometen ontstaan. Kometen verblijven vaak een lange tijd in de ijskoude Kuipergordel om daarna af te reizen naar de zon. Het oppervlak krijgt te maken met extreme temperatuursveranderingen, waardoor een komeet eigen cycli ondergaat. De zinkgaten laten zien dat een komeet continu transformeert.

Nog een zinkgat op komeet 67P.
Een zinkgat op komeet 67P.
En nog één.
Hetzelfde zinkgat vanuit een andere hoek.

“De zinkgaten die we hebben gevonden zijn net zo diep als dat ze breed zijn”, zegt wetenschapper Dennis Bodewits van de universiteit van Maryland. “De zinkgaten ontstaan op eenzelfde manier als op aarde.” Onder het aardoppervlak kan materiaal verdwijnen, bijvoorbeeld in het geval van erosie. Hierdoor ontstaan ondergrondse grotten. Wanneer het dak van zo’n grot instort, blijft er een zinkgat achter. Zinkgaten op aarde kunnen op de vreemdste locaties ontstaan, zelfs in woonwijken.

Onder het oppervlak van komeet 67P bevindt zich ijs (voornamelijk waterijs, koolstofmonoxideijs en koolstofdioxideijs) en wanneer dit ijs verdwijnt door sublimatie, ontstaan er ook ondergrondse grotten, die na verloop van tijd instorten.

Kleine kans dat Philae in een zinkgat verdwijnt, want er zijn niet heel veel zinkgaten op de komeet gevonden.
Kleine kans dat Philae in een zinkgat verdwijnt, want er zijn niet heel veel zinkgaten op de komeet gevonden.
De onderzoekers hebben zowel nieuwe als oude zinkgaten gevonden op komeet 67P. De leeftijd kan achterhaald worden door goed te kijken naar de rand van een zinkgat. Bij jonge zinkgaten is de rand mooi scherp, bij oudere gaten is de rand aangetast door erosie. Ook liggen er bij oudere gaten meer ijs- en stofdeeltjes op de bodem.

Nu maar hopen dat de komeetlander Philae niet in een zinkgat verdwijnt. De afgelopen weken hebben wetenschappers verschillende keren contact gehad met de komeetlander, alleen is het contact nog niet stabiel genoeg om Philae aan het werk te zetten. Gelukkig ontvangen de zonnepanelen van Philae iedere dag meer zonlicht, dus wellicht gaat het beestje binnenkort weer aan de slag.

Bronmateriaal

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd