Ruimtestof kan satellieten saboteren

satelliet

Soms leggen satellieten het loodje, omdat een steen uit de ruimte – à la het exemplaar dat onlangs in Rusland landde – ze ervan langs geeft. Vaker sterven satellieten spontaan. Onduidelijk was lang, waaraan. Maar een nieuw onderzoek wijst erop dat de grootste vijand van de satelliet piepklein is: ruimtestof.

Wanneer dit ruimtestof een object in de ruimte (bijvoorbeeld een satelliet) raakt, dan gaat dat met enorme snelheden. Die snelheid is zo groot dat het ruimtestof verandert in een klein plasmawolkje gevuld met positief en negatief geladen deeltjes. Dat plasmawolkje kan een radiosignaal creëren dat satellieten beschadigt of zelfs helemaal uitschakelt.

Radiosignaal
“Ruimtevaartuigen geven een radiosignaal af, dus kunnen ze ook radiosignalen ontvangen die ze uitschakelen,” vertelt onderzoeker Sigrid Close van de universiteit van Stanford. “Dus onze vraag was: kunnen deze plasmawolken radiosignalen uitzenden en als ze dat kunnen, op welke frequentie en met welke kracht doen ze dat dan?”

WIST U DAT…

Experiment
Om een antwoord te vinden op die vragen, zetten de onderzoekers een experiment op. Ze vuurden kleine stofdeeltjes met snelheden van zestig kilometer per seconde op objecten af. De onderzoekers ontdekten dat de deeltjes zodra deze objecten raakten plasma creëerden en dat dat plasma vervolgens radiosignalen af kan geven.

Olympus
De resultaten van Close kunnen wellicht een hoop verklaren. Bijvoorbeeld waarom de Olympus-communicatiesatelliet er in 1993 spontaan mee ophield. “Olympus stopte tijdens de piek van een meteorenregen,” kan Close zich herinneren. Toch werd er nooit bewijs gevonden dat de satelliet door een groot object werd geraakt. “En toch stopte dit ruimtevaartuig dat miljoenen had gekost, ermee.” En dat incident staat niet op zichzelf. Er zijn heel veel andere satellieten die qua uiterlijk nog intact zijn, maar het toch niet meer doen.

Als Close gelijk heeft en ruimtestof inderdaad de saboteur is, dan kunnen er wellicht gemakkelijk maatregelen worden genomen om de peperdure satellieten te beschermen. Maar eerst zal bewezen moeten worden dat hetgeen Close nu in het laboratorium heeft zien gebeuren, ook in de ruimte speelt. Daartoe werkt Close met collega’s aan een experiment dat aan boord van het ISS kan worden uitgevoerd. Ze wil een object aan het ISS hangen en kijken hoe het met ruimtestof in aanraking komt.

Bronmateriaal

"Stanford scientist closes in on a mystery that impedes space exploration" - Stanford.edu
De afbeelding bovenaan dit artikel is gemaakt door ESA.

Fout gevonden?

Voor jou geselecteerd