De ijsberg zal zo’n 190 meter boven het water uitsteken en uit ongeveer 1155 kubieke kilometer ijs bestaan.
Dat voorspellen onderzoekers op basis van waarnemingen van ESA’s CryoSat. Deze satelliet meet de dikte van het zee-ijs op de polen, maar houdt ook de ijskappen van Groenland en Antarctica in de gaten. En nu heeft de satelliet dus een blik geworpen op de Larsen C-ijsplaat, te vinden aan de westzijde van Antarctica.
De scheur
In de Larsen C-ijsplaat zit een 200 kilometer lange scheur. Als die scheur nog zo’n vijf kilometer langer wordt, zal een groot deel van de ijsplaat afbreken. Daarbij ontstaat één van de grootste ijsbergen ooit waargenomen. Wanneer de ijsberg gaat ontstaan, is koffiedik kijken. Dat kan een kwestie zijn van maanden, weken of dagen, zo lieten onderzoekers onlangs weten.
190 meter hoog
Maar hoe gaat die ijsberg er dan uitzien? “Met behulp van informatie van CryoSat, hebben we in kaart gebracht hoe ver het ijs boven de oceaan uitsteekt en ontdekt dat de ijsberg ongeveer 190 meter dik zal zijn en ongeveer 1155 kubieke kilometer ijs zal bevatten,” vertelt onderzoeker Noel Gourmelen. Daarnaast schatten Gourmelen en collega’s dat het deel van de ijsberg dat onder water zit tot wel 210 meter diep kan reiken.
Eén grote ijsberg of heel veel kleintjes?
Wat er uiteindelijk van deze ijsberg zal worden, weten onderzoekers niet. Zo is goed mogelijk dat de ijsberg in stukjes loskomt van de Larsen C-ijsplaat. En als de ijsberg toch in één stuk losbreekt, kan het zomaar zijn dat deze kort daarna in twee of meer stukken breekt. Uiteindelijk kan het losgekomen ijs – ongeacht of de ijsberg nu in stukken uiteenvalt of als één geheel wegdrijft – door de oceaanstromingen richting het noorden worden gedreven. “Misschien wel tot aan de Falkland-eilanden,” vertelt onderzoeker Anna Hogg. “In dat geval kan het ijs een gevaar vormen voor schepen in de Straat Drake.”
De komende tijd zal CryoSat de Larsen C-ijsplaat en in het bijzonder de ijsberg in wording goed in de gaten houden. En ook nadat de ijsberg is losgekomen, houdt CryoSat een oogje in het zeil. “We zullen CryoSat blijven gebruiken om te monitoren hoe de ijsberg verandert terwijl deze wegdrijft van de ijsplaat,” vertelt Gourmelen. Daarnaast heeft ook Sentinel-1 – een andere satelliet – de ogen op de ijsplaat gericht. Deze satelliet zal ons uiteindelijk laten weten wanneer en hoe de ijsberg is losgekomen.
