Nieuw onderzoek wijst erop dat schimmels die onder de zeebodem leven wereldwijd op grote schaal voorkomen en actief zijn. “Ze zijn overal!” stelt onderzoeker Jennifer Biddle.
Zo’n tien jaar geleden ontdekten wetenschappers schimmels in sedimenten uit de oceaan. Ze verwijderen enkele schimmels en zetten deze in het laboratorium op de kweek. Het lukte zo om de schimmels te laten groeien. Grote vraag was echter of deze schimmels ook op de zeebodem actief waren en groeiden of dat ze daar inactief rondhingen. Biddle en haar collega’s besloten zich enkele jaren geleden in dat vraagstuk vast te bijten. Ze verzamelden enkele schimmels voor de kust van Chili en stelden dat de schimmels waarschijnlijk ook op de zeebodem actief waren.
rRNA
Dat onderzoek krijgt nu een vervolg. De onderzoekers verzamelden wereldwijd monsters en analyseerden de schimmels die ze daarin aantroffen. Ze ontdekten dat de schimmels – ondanks dat deze in extreme omstandigheden en enkele meters onder de zeebodem leven – gewoon actief waren. “We verzamelden monsters wereldwijd, op verschillende dieptes en wat dit onderzoek laat zien is dat er een indrukwekkende hoeveelheid rRNA van schimmels in de sedimenten zit.” rRNA is een celcomponent dat heel belangrijk is voor het maken van proteïnes. Wanneer onderzoekers rRNA aantreffen, is dat een sterke aanwijzing dat de producent ervan leeft en groeit.
Elementen
Maar de onderzoekers vonden nog een aanwijzing dat de schimmels actief waren. Zo bleek er een verband te zijn tussen de hoeveelheid koolstof, stikstof en zwavel in bepaalde delen van de oceaan en de aan- of afwezigheid van schimmels. Daarmee hebben de onderzoekers stevig bewijs gevonden dat erop wijst dat schimmels onder de zeebodem geen inactieve sporen zijn die zomaar de oceaan in zijn gewaaid, naar de bodem zijn gezakt en daar in de modder begraven zijn. “Ze zijn erop aangepast om hier te leven,” stelt Biddle.
Complexe levensvorm
Uit eerder onderzoek bleek al dat (oer)bacteriën in staat zijn om direct onder de zeebodem te leven. Dat ook schimmels daartoe in staat blijken, is opvallend. Schimmels zijn namelijk een veel complexere levensvorm dan bacteriën: ze zijn groter en bestaan uit meerdere cellen. Dat ze in deze extreme omstandigheden kunnen leven, wijst erop dat ook complexe levensvormen meer kunnen hebben dan gedacht. Dat schrijven de onderzoekers in het blad PLoS ONE.
Dat wil echter niet zeggen dat de schimmels onder de zeebodem het gemakkelijk hebben. De druk van de zee is er enorm, er is geen zuurstof en ook het voedsel is beperkt. Vandaar dat de groei van de schimmels daar een stuk langzamer gaat dan die van schimmels aan het oppervlak.
