Slangen kunnen de hartslag van hun prooi voelen en op basis daarvan bepalen hoe stevig ze deze vast moeten houden.
Slangen zoals de Boa constrictor grijpen hun prooi en moeten deze gedurende enige tijd goed vasthouden. Maar dat kost veel energie. Daarom is het niet verstandig om een prooi langer dan nodig is vast te houden. Maar hoe weet een slang nu wanneer hij los moet laten? Wetenschappers zochten het uit.
Experiment
Ze gebruikten daarvoor zestien slangen (Boa constrictor). De slangen kregen dode ratten voorgeschoteld. Maar de onderzoekers zorgden ervoor dat deze dieren wel warm aanvoelden. Ook zorgden ze er met een implantaat voor dat de dieren toch een hartslag leken te hebben. De snelheid van de hartslag konden de onderzoekers bepalen. De ratten werden aan de slangen gegeven. De onderzoekers keken vervolgens hoe sterk de greep van de slang was.
Hartslag
De slangen wurgden de ratten met de hartslag gemiddeld zo’n twintig minuten. De onderzoekers herhaalden hun onderzoek maar lieten de hartslag van de ratten nu plots na tien minuten wegvallen. Ook legden ze de slangen ratten zonder hartslag voor, zo meldt het blad Biology Letters.
Korter
De resultaten zijn overduidelijk. De slangen hielden de ratten met hartslag twee keer langer vast en oefenden er in totaal ook twee keer meer druk op uit dan op ratten zonder hartslag. En wanneer de hartslag na tien minuten wegviel, wurgde de slang de rat korter en werd er in totaal ook minder druk uitgeoefend dan wanneer de ratten hun hartslag hielden. Wel werd er langer gewurgd en meer druk uitgeoefend dan op de ratten zonder hartslag.
Gevangenschap
De onderzoekers werkten zowel met wilde slangen als met slangen die in gevangenschap waren geboren. De wilde slangen hielden prooien langer vast en oefenden gemiddeld ook meer druk uit. Maar ook slangen die in gevangenschap waren opgegroeid en nog nooit een levende prooi hadden gehad, reageerden op de hartslag. Dat wijst erop dat deze vaardigheid aangeboren is.
Het is voor het eerst dat onderzoekers kunnen bewijzen dat slangen de hartslag van de prooi gebruiken om te bepalen hoe stevig ze deze vast moeten houden. De slangen zouden de vaardigheid ontwikkeld hebben voor prooien die heel lang zonder zuurstof kunnen. Aan de bewegingen van zo’n prooi is dan niet te zien of deze nu nog leeft of niet en dus moet de slang het echt van de hartslag hebben.
