Micro-organismen die al honderden jaren ingevroren zitten, worden op dit moment wakker. En dat heeft gevolgen voor het klimaat.
Het permafrost op de noordpool begint zo langzamerhand ook te smelten. En dat heeft grote gevolgen. Zo komt er bijvoorbeeld organische koolstof vrij en deze belandt in de atmosfeer. Zo kan het smeltende ijs het veranderende klimaat een duwtje in de rug geven.
Micro-organismen
Maar er zit nog meer in het permafrost. Namelijk micro-organismen. Deze zijn jaren geleden ingevroren en beginnen nu het ijs smelt weer tot leven te komen. Onderzoekers vroegen zich af wat deze organismen zouden doen. Dragen ze ook bij aan klimaatverandering? Of juist niet?
Verrassing
Het was één grote verrassing voor de onderzoekers. “De meeste micro-organismen in permafrost zijn nog nooit gecultiveerd en meer dan negentig procent is nog nooit geïdentificeerd,” vertelt onderzoeker Janet Jansson. Jansson en haar collega’s verzamelden daarom enkele stukken permafrost en lieten ze in het laboratorium bij een temperatuur van ongeveer 5 graden Celsius ontdooien, zo is in het blad Nature te lezen.
Methaan
De eerste twee dagen liet het ijs heel veel methaan los. Dit is een heel kwalijk broeikasgas. Maar daarna nam de uitstoot van het ijs af. En dat heeft alles te maken met de micro-organismen in het ijs. Sommige micro-organismen begonnen methaan te produceren, maar anderen aten dat weer op en zetten het om in CO2. En dat is ergens goed nieuws. CO2 is niet best voor het klimaat, maar nog altijd beter dan methaan. De grote vraag is natuurlijk of de micro-organismen wel in staat zijn om methaan wanneer het in grote hoeveelheden vrijkomt te verteren. Dat is afhankelijk van tal van factoren en blijft dus nog even onduidelijk.
Eerdere studies wezen erop dat smeltend ijs er ook voor zorgt dat er lachgas vrijkomt. Dit is nog schadelijker dan methaan. De onderzoekers moeten concluderen dat het aantal micro-organismen dat lachgas in onschadelijke stoffen omzet niet toenam toen het ijs smolt. Dus mogelijk blijft lachgas gewoon vrijkomen. Nader onderzoek is noodzakelijk, maar vooralsnog wijst alles erop dat de micro-organismen toch van groot belang kunnen zijn.
